Reliktowiec mały
Z Wikipedii
Reliktowiec mały | |||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Podtyp | kręgowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Gromada | ptaki | ||||||||||||||||||||||||||||
Podgromada | Neornithes | ||||||||||||||||||||||||||||
Nadrząd | paleognatyczne | ||||||||||||||||||||||||||||
Rząd | wróblowe | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzina | miodojady | ||||||||||||||||||||||||||||
Gatunek | reliktowiec mały | ||||||||||||||||||||||||||||
Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
†Moho braccatus | |||||||||||||||||||||||||||||
(Cassin, 1855) | |||||||||||||||||||||||||||||
Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka w Wikispecies | |||||||||||||||||||||||||||||
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons | |||||||||||||||||||||||||||||
Wymarł 1987 |
Reliktowiec mały (†Moho braccatus, w jęz. hawajskim Kauaʻi ʻŌʻō lub ʻOʻoʻaʻa) - wymarły ptak z rodziny miodojadów (Drepanididae). Występował endemicznie na Hawajach (Stany Zjednoczone).
Gatunek znany tylko z największej wyspy archipelagu - Kauai, jednak mógł występować także na sąsiednich wyspach.
Reliktowiec mały był jednym z najmniejszych (być może najmniejszym) spośród hawajskich miodojadów, mierzył ok. 20 cm długości. Upierzenie błyszczące czarne lub ciemnobrązowe z nielicznymi żółtymi piórami na nogach i blado białymi wstęgami na piersi i na spodniej stronie skrzydeł. Dziób ostry, lekko zagięty w dół, co pozwala na łatwe wybieranie nektaru z kwiatów. Żywił się nektarem roślin z rodziny lobeliowatych, głównie z gatunku Metrosideros polymorpha oraz małymi bezkręgowcami i owocami. Budował gniazda w wydrążonych jamach i norach na ziemi w gęsto zalesionych kanionach na Kauai.
Był pospolity w subtropikalnych lasach wyspy do początku XX w., kiedy to jego populacja zaczęła gwałtownie się zmniejszać. W latach 70' XX w. jego występowanie ograniczało się do obszaru chronionych bagien Alaka'i Wilderness Area. W 1981 r. napotkano jedną parę, a w roku 1985 r. jednego samca - był to ostatni odnotowany osobnik. Po raz ostatni słyszany był w 1987 r. i od tego czasu uważany jest za gatunek wymarły. Przyczyny wymarcia to m. in. wprowadzenie oraz przywleczenie na wyspę świń, szczurów i komarów będących sprawcami chorób wśród ptaków. Inną, dodatkową przyczyną były działania człowieka prowadzące do niszczenia środowiska naturalnego tego ptaka.
[edytuj] Linki zewnętrzne
[edytuj] Bibliografia
- BirdLife International 2005: Moho braccatus (en). 2007 IUCN Red List of Threatened. [dostęp 11 grudnia 2007].