RENAMO

Z Wikipedii

RENAMO (Narodowy Ruch Oporu Mozambiku, port. Resistência Nacional Moçambicana) to konserwatywna partia polityczna Mozambiku, której przywódcą jest Alfonso Dhlakama.

RENAMO zostało założone w 1975 (roku uzyskania przez Mozambik niepodległości) jako antykomunistyczna organizacja polityczna, sponsorowana przez rząd białej mniejszości w Rodezji. Podczas wojny domowej w Mozambiku partia ta otrzymywała także wsparcie z Afryki Południowej oraz Stanów Zjednoczonych, które uważały rząd FRELIMO za satelicki względem państw komunistycznych. W 1984 roku rząd Afryki Południowej zgodził się zaprzestać finansowania RENAMO, jeśli rząd Mozambiku zobowiąże się do wydalenia z kraju członków Afrykańskiego Kongresu Narodowego. Warunki zostały zaakceptowane, ale południowoafrykański reżim w dalszym ciągu finansował i wyposażał rebeliantów. Pokój między walczącymi stronami udało się podpisać dopiero w 1992 roku. Organizacje praw człowieka przypisują RENAMO większość zbrodnii wojennych i zbrodnii popełnionych na cywilach podczas trwania długoletniego konfliktu zbrojnego w Mozambiku.

Dzisiaj RENAMO jest normalną partią polityczną, która złożyła broń. W wyborach prezydenckich z grudnia 1999 roku urzędujący prezydent Joaquim Chissano pokonał przywódcę RENAMO Alfonso Dhlakamę stosunkiem głosów 52,3% do 47,7%. Partia zdobyła wówczas 117 z 250 miejsc w krajowym parlamencie.

W kolejnych wyborach prezydenckich, przeprowadzonych w grudniu 2004 roku ponownie zwyciężyła Partia FRELIMO, a właściwie jej kandydat Armando Guebuza zdobywając ok. 60% głosów. RENAMO i inne partie opozycyjne wystąpiły z oskarżeniami o oszustwa wyborcze, lecz głosy te nie zostały uwzględnione. Armando Guebuza objął stanowisko prezydenta 2 lutego 2005 r.