René Higuita

Z Wikipedii

José René Higuita Zapata (ur. 28 sierpnia 1966 w Medellin), piłkarz kolumbijski grający na pozycji bramkarza. Mierzy 176 cm wzrostu, waży 82 kg. Nosi przydomek "El Loco" ("Wariat").

Spis treści 1 Kariera klubowa 2 Kariera reprezentacyjna 3 Ciekawostki 4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Kariera klubowa

• 1985 Millonarios Bogota
• 1986-1992 Atletico Nacional Medellin
• 1992-1993 Real Valladolid
• 1994-1996 Atletico Nacional Medellin
• 1997-1998 CD Veracruz
• 1999-2000 Independiente Medellín
• 2000-2001 Real Cartagena
• 2001 Atletico Junior Barranquilla
• 2002 Deportivo Pereira
• 2004 Aucas Quito
• 2005 Bajo Cauca
• 2006-2007 brak klubu
• Od 2008 Deportivo Rionegro

Higuita wychowywał się w biednej dzielnicy slumsów, Castilla w mieście Medellin. Formalnie powinien nazywać się René Zapata, jednak ojciec Jorge opuścił rodzinę po narodzinach René i syn został wychowywany tylko przez matkę Marię, po której nosi nazwisko.

Higuita jak nastolatek występował w drużynie U-16 regionu Antioquia. W 1981 roku trafił do Atletico Nacional Medellin, który za ten transfer zapłacił René 16 tysięcy peso (10 dolarów). W drużynie juniorów uczył się bramkarskiego fachu, a w 1985 roku został wypożyczony do Millonarios Bogota, w barwach którego w wieku 19 lat zadebiutował w lidze. Rok później wrócił do Atletico Nacional i spotkał tu po raz pierwszy trenera Maturanę. W końcu stał się pierwszym bramkarzem zespołu, a w 1989 roku miał duży udział w osiągnięciu największego sukcesu w historii klubu, zdobycia Copa Libertadores. Był jednym z bohaterów obu finałowych meczów z paragwajską Olimpią Asuncion, a zwłaszcza w rewanżu w Bogocie, gdy obronił strzały z rzutów karnych zawodników Olimpii. Z Nacionalem w 1991 roku Higuita wywalczył swoje pierwsze mistrzostwo Kolumbii, a w 1992 roku opuścił klub.

Higuita trafił do klubu hiszpańskiej Segunda División, Realu Valladolid. Tam rozegrał 15 meczów w lidze, jednak z czasem po paru błędach stracił miejsce w składzie Valladolidu i wrócił do ojczyzny.

Higuita po powrocie trafił jednak do więzienia, gdyż oskarżono go o udział w porwaniu zorganizowanym przez kartel narkotykowy. Działał wówczas w sprawie pomiędzy dwoma baronami Pablo Escobarem oraz Carlosem Moliną, gdy uczestniczył w uprowadzeniu córki tego drugiego. Za pomoc w dostarczeniu okupu René otrzymał 64 tysiące dolarów. Został skazany na 7 miesięcy więzienia, przez co nie pojechał na Mistrzostwa Świata w USA.

René po powrocie do ojczyzny ponownie został graczem Atletico Nacional, z którym w sezonie 1994 został po raz drugi mistrzem kraju. W 1995 roku dotarł z tym klubem do finału Copa Libertadores i wystąpił w obu meczach z brazylijskim Grêmio Porto Alegre (1:3, 1:1). Wcześniej wsławił swoją postawą w półfinale z River Plate Buenos Aires, gdy w pierwszym meczu zdobył gola z rzutu wolnego, a w rewanżu w serii rzutów karnych obronił decydujący strzał jednego z piłkarzy River.

Na sezon 1997/1998 Higuita przeszedł do meksykańskiego CD Veracruz. W pierwszym sezonie gry w tym klubie zajął 13. miejsce w Primera División de México. Rok później zdobył 2 gole w lidze, jednak Veracruz spadło z ligi, a sam René wrócił do Medellin. W 1999 roku wspomógł Atletico Nacional w udanej walce o mistrzostwo kraju, a rok później zajął z tym klubem 5. miejsce w Apertura i 7. w Finalización. W 2001 roku przeszedł do Atletico Junior Barranquilla, jednak i z tym klubem nie odniósł znaczącego sukcesu w lidze, a do tego nie miał pewnego miejsca w składzie. W 2002 roku Higiuta grał w Deportivo Pereira, potem przez rok pozostawał bez przynależności klubowej, a w 2004 roku wznowił karierę w ekwadorskim Aucas Quito, jednak 23 listopada został zdyskwalifikowany za zażywanie kokainy. W 2005 roku wrócił do futbolu i przez rok grał w klubie Bajo Cauca, a po sezonie zakończył karierę. Wznowił ją w roku 2007, podpisując kontrakt z wenezuelskim klubem Guaros de Lara.

[edytuj] Kariera reprezentacyjna

W 1985 roku Higuita był pierwszym bramkarzem młodzieżowej reprezentacji Kolumbii U-20 na Młodzieżowe Mistrzostwa Świata w ZSRR. Dotarł z Kolumbią do ćwierćfinału, jednak ulegli oni Brazylii aż 0:6.

W pierwszej reprezentacji Kolumbii Higuita zadebiutował 11 czerwca 1987 roku w wygranym 1:0 meczu z Ekwadorem. Zaraz potem został powołany przez Francisco Maturanę na turniej Copa América 1987, na którym zagrał w 4 meczach i zajął 3. miejsce. 19 maja 1988 roku zdobył swojego pierwszego gola w kadrze, a Kolumbia wygrała w sparingu 3:1 z Finlandią. W 1989 roku ponownie był w kadrze na Copa América, ale odpadł z Kolumbią już w fazie grupowej. W wygranym 4:2 grupowym meczu z Wenezuelą zdobył gola z rzutu wolnego.

W 1990 roku Higuita został pierwszym bramkarzem na Mistrzostwach Świata we Włoszech. Wystąpił w pierwszym składzie we wszystkich meczach: z ZEA (2:0), Jugosławią (0:1), RFN (1:1) oraz meczu 1/8 finału z Kamerunem (1:2 po dogrywce). Po tym ostatnim uznano go winnym porażki, gdy kiwając się poza własnym polem karnym stracił piłkę na rzecz Rogera Milli, który zdobył gola strzałem do pustej bramki.

W 1991 oraz 1995 roku ponownie wystapił w Copa América. Na pierwszym z nich zagrał w 7 meczach i zajął z Kolumbią 4. miejsce, a 4 lata później rozegrał 6 meczów, a z Kolumbią zajął 3. miejsce. W 1995 roku zasłynął w towarzyskim meczu z Anglią (6 września, 0:0), gdy strzał Jamie Redknappa zablokował tzw. "kopem skorpiona" (Scorpio's kick). Higuita odbił piłkę nogami znajdującymi się nad jego głową.

Karierę reprezentacyjną Higuita kończył w 1999 roku podczas Copa América 1999. 7 lipca wystąpił w meczu z Ekwadorem, wygranym 2:1 (Kolumbia dotarła do ćwierćfinału). Ogółem w reprezentacji Kolumbii René Higuita wystapił w 68 meczach i zdobył 3 bramki.

[edytuj] Ciekawostki

• Największym przyjacielem Higuity wśród piłkarzy jest Diego Maradona.
• Higuita jest jednym z najskuteczniejszych bramkarzy świata po Rogerio Cenim oraz Jose Luisie Chilavercie. W swojej karierze zdobył łączne 44 bramek.
• W 2005 roku Higuita wystąpił w reality show pt. La isla de los famosos: Una aventura pirata ("Wyspa Sławy: Przygoda Piratów"), podobnym do innego show Survivor.
• Higuita opanował i upowszechnił nietypowe kopnięcie piłki zwane pod nazwą "kopnięcie skorpiona".

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Artykuł o Higuicie na stronie FIFA
• „Scorpion kick” na stronie YouTube