Republikańska Lewica Katalonii

Z Wikipedii

**Esquerra Republicana de Catalunya**
Skrót:	ERC
Założona:	1931
Przewodniczący:	Joan Puigcercós i Boixassa
Ideologia:	Republikanizm, Socjaldemokracja
Afiliacja międzynarodowa:	Wolny Sojusz Europejski
Siedziba:	Barcelona
Ilość członków:	10.016
Barwy:	Żółto-czerwone
Strona internetowa:	www.esguerra.cat

Hiszpania
Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Hiszpanii Ustrój polityczny Konstytucja Kortezy Generalne Kongres Deputowanych Senat Trybunał Konstytucyjny Monarcha Król Juan Carlos I Premier José Luis Rodríguez Zapatero Rząd Podział administracyjny Wspólnoty autonomiczne Prowincje Partie polityczne Wybory parlamentarne Referendum 2005 Polityka zagraniczna Wikiprojekt Polityka

Republikańska Lewica Katalonii (katal. Esquerra Republicana de Catalunya, ERC) – centrolewicowa separatystyczna partia polityczna postulująca niepodległość Katalonii z ziem należących do Hiszpanii i Francji. Utworzona w 1931 r., nielegalna w latach 1939–1975 za rządów generała Franco.

Obecny lider: Josep-Lluís Carod-Rovira.

Spis treści

1 Polityczne pryncypia
2 Historia
3 Przewodniczący Esquerra Republicana de Catalunya
4 Sekretarze Generalni Esquerra Republicana de Catalunya
5 Linki zewnętrzne

[edytuj] Polityczne pryncypia

Na XIX Kongresie partyjnym w 1993 roku ERC przyjęła dokument programowy, który obowiązuje do dziś. Organizuje on działalność partyjną w trzech obszarach: Esquerra (kultywowanie ideałów lewicowych podczas debaty politycznej), República (opowiadanie się za republikańskim ustrojem państwa w opozycji do monarchii konstytucyjnej, jaką jest obecnie Hiszpania) i Catalunya (dążenie do niepodległości Katalonii).

[edytuj] Historia

Pod przywództwem Francesca Macii w 1931 roku partia zadeklarowała niepodległość Republiki Katalońskiej, co nie zgadzało się jednak z postanowieniami nowej konstytucji Drugiej Republiki Hiszpanii. W 1934 roku partia pod przywództwem Lluísa Companysa, ponownie ogłosiła niepodległość Katalonii, jednakże w ramach Hiszpańskiej Federacji, zaproponowanej przez Companysa. Była to reakcja na wejście prawicowych ministrów do rządu Republiki. Jednakże liderzy partyjni (Companys także) i cały skład rządu katalońskiego (Generalitat) zostali zaaresztowani, a specjalna autonomia Katalonii została zawieszona do 1936 roku.

W 1936 roku ERC postanowiła wejść w skład Hiszpańskiego Frontu Ludowego, aby w ten sposób wziąć udział w wyborach, które Front wygrał. Esquerra stała się jego wiodącym elementem w Katalonii, próbując jednocześnie zachować jego jedność, w obliczu narastających sprzeczności pomiędzy POUM i komunistami.

ERC została zdelegalizowana (wraz z innymi członkami Frontu Ludowego) przez generała Francisco Franco, po tym jak doszedł on do władzy w 1939 r. Companys został aresztowany przez niemieckich agentów na terenie Vichy, sprowadzony do Francji i zamordowany w 1940 roku.

ERC miała 23 miejsca (3. pod względem wielkości partia) w Kortezach Katalońskich i była jednym z trzech członków katalońskiej koalicji rządowej. W maju 2006 roku została wykluczona z rządu katalońskiego przez jego prezydenta Maragalla, z powodu konfliktu z Partią Socjalistów Katalonii. Od czasu wyborów w 2004 r. do parlamentu hiszpańskiego ERC posiadała 8 mandatów (4. pod względem ilości miejsc partia w Kortezach i 3. w Katalonii), jednak w wyborach w roku 2008 poniosła klęskę otrzymując jedynie 3 mandaty. Ma także jednego reprezentanta w Parlamencie Europejskim.