Rezerwat przyrody Wielkie Torfowisko Batorowskie

Z Wikipedii

Rezerwat przyrody Wielkie Torfowisko Batorowskie (niem. See Wiesen) - florystyczno-leśny rezerwat przyrody na terenie Parku Narodowego Gór Stołowych.

Położone na wierzchowinie środkowego piętra Gór Stołowych, przy Kręgielnym Trakcie, na południe od doliny Czerwonej Wody. Rezerwat ma powierzchnię 39,53 ha, leży na wysokości 705-715 m n.p.m. i obejmuje torfowisko wysokie zarastające lasem świerkowo-sosnowym. Na terenie rezerwatu występują takie ciekawostki florystyczne jak: wierzba lapońska, widłak torfowy, wrzosiec bagienny, rosiczki i turzyce, brzoza omszona, sosna błotna. Przez rezerwat nie prowadzi żaden szlak turystyczny, jedynie jego południowo-wschodnim skrajem leśną drogą przechodzi żółty szlak z Dusznik-Zdroju do Karłowa.

W XIX wieku część torfowiska została zmeliorowana i torfowisko zamarło, a na jego teren wkroczył las świerkowy. W 1938 roku utworzono na jego terenie rezerwat przyrody, w 1958 r. ponownie utworzono tu rezerwat torfowiskowy "Wielkie Torfowisko Batorowskie". Obecnie teren znów się zabagnił.

Niedaleko Wielkiego Torfowiska Batorowskiego leżało niegdyś Małe Torfowisko Batorowskie, zostało ono jednak osuszone i całkowicie zniszczone.

Objęte ochroną ścisłą:

• rosiczka długolistna (Drosera anglica)
• rosiczka pośrednia (Drosera intermedia)
• rosiczka okrągłolistna (Drosera rotundifolia)
• wrzosiec bagienny (Erica tetralix)
• listera sercowata (Listera cordata)
• widłak torfowy (Lycopodium innundatum)
• sosna błotna (s. drzewokosa, Pinus uliginosa)
• wierzba borówkolistna (Salix myrtilloides) (wymarły)