Rosiczka pośrednia

Z Wikipedii

Rosiczka pośrednia
Systematyka wg Reveala
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Klasa	Rosopsida
Rząd	rosiczkowce
Rodzina	rosiczkowate
Rodzaj	rosiczka
Gatunek	rosiczka pośrednia
Nazwa systematyczna
Drosera intermedia Hayne
Kategoria zagrożenia w Polsce (CzL) EX EW E [E] V [V] R Kategoria: wymierający
Galeria zdjęć i grafik

Rosiczka pośrednia (Drosera intermedia) – gatunek byliny należący do rodziny rosiczkowatych. Roślina owadożerna. W Polsce występuje głównie na niżu. Roślina bardzo rzadka (najrzadsza wśród wszystkich krajowych rosiczek), występuje tylko na rozproszonych stanowiskach.

Spis treści 1 Charakterystyka 2 Ochrona 3 Zmienność 4 Ciekawostki 5 Przypisy 6 Bibliografia

[edytuj] Charakterystyka

Łodyga

Głąbik, osiągający wysokość 5–15 cm. Wyrasta w okresie kwitnienia rośliny. Jest tylko niewiele wyższy od wyrastających skośnie liści, wyrasta bocznie i jest wygięty łukowato w nasadzie, co jest jego charakterystyczną cechą gatunkową. Ponieważ rosiczka rośnie na torfowiskach, które stale przyrastają, również jej pęd nieustannie rośnie – pod powierzchnią torfu występuje długi pęd z poprzednich lat.

Liście

Wyłącznie różyczkowe o blaszce w kształcie wąskiej łopatki, która zbiega klinowato w ogonek liściowy. Przylistki zrastają się z ogonkiem tylko w samej nasadzie liści. Blaszki liści mają 5–10 mm długości i 2–4 razy mniejszą szerokość. Na liściach bardzo duże włoski z gruczołami na trzonkach.

Kwiaty

Na szczycie pędu kwiatonośnego zebrane w gronopodobny kwiatostan. 6 wolnych płatków korony barwy białej. Słupek jeden z 6–8 szyjkami. Kwitnie od lipca do sierpnia, jest owadopylna.

Owoc

Mniej więcej kulista i bruzdkowana torebka zawierająca liczne i bardzo drobne gęsto brodawkowane nasiona o jajowatym kształcie. Roślina wiatrosiewna.

Biotop, wymagania

Torfowiska. Roślina owadożerna przystosowana do życia w siedliskach bardzo ubogich w azot. Na torfowiskach rośnie zwykle przy zamulonych kałużach, na miejscach bardziej piaszczystych. Hemikryptofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Rhynchosporion albae^[1].

[edytuj] Ochrona

Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. Umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski w grupie gatunków wymierających, krytycznie zagrożonych (kategoria zagrożenia: E)^[2].

[edytuj] Zmienność

Tworzy mieszańce z rosiczką długolistną i r. okrągłolistną.

[edytuj] Ciekawostki

• Nazwa rosiczka pochodzi stąd, że na gruczołach jej liści często zbierają się duże, lśniące krople rosy.
• Ponieważ żyje w środowisku ubogim w azot (torfowiska), braki azotu w podłożu uzupełnia owadożernością. Wabi swoje ofiary błyszczącymi kroplami słodkiej cieczy, które są wydzielane na szczytach – czułkach porastających powierzchnie liści. Dzięki zawartości barwników antocyjanowych mają one czerwonawy kolor zwiększający ich atrakcyjność. Jako roślina owadożerna działa aktywnie. Ofiara wchodzi na liść i lepka substancja ją unieruchamia. Powoli pułapka się zamyka. Trwa to około 3 godzin. Wydzielany kwas mrówkowy zaczyna rozpuszczać ciało owada. Uwalniają się dzięki temu cząsteczki białka, które są jakby podnietą dla gruczołów rośliny. Dzięki temu wydziela ona enzymy proteolityczne. Miękkie części ciała ofiary zostają strawione, a powstała z nich ciecz - bogata w substancje odżywcze, ulega wchłonięciu przez roślinę. Po strawieniu ofiary liść otwiera się, a pozostałości zwykle są zdmuchiwane przez wiatr. Ponowne otwarcie następuje po 24 godzinach.

Przypisy

[edytuj] Bibliografia