Richard Gere
Z Wikipedii
| Richard Gere | |
 |
|
| Prawdziwe nazwisko | Richard Tiffany Gere |
| Data i miejsce urodzenia | 31 sierpnia 1949 Filadelfia w stan Pensylwania, USA |
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
| Profil w bazie IMDb | |
Richard Tiffany Gere (ur. 31 sierpnia 1949 roku w Filadelfii, w stanie Pensylwania) – amerykański aktor i producent filmowy.
Spis treści |
[edytuj] Życiorys
Ma pochodzenie irlandzkie. Przyszedł na świat w rodzinie metodystów jako drugi z pięciorga dzieci farmera i agenta ubezpieczeniowego Homera Gere i Doris Anny Tiffany. W 1967 roku ukończył szkołę średnią North Syracuse Central High School w Północnym Syracuse w stanie Nowego Jorku. Muzykował w domu wraz ze swymi braćmi i siostrami, ale w wieku osiemnastu lat po otrzymaniu stypendium sportowego wybrał wydział filozofii i dramatu na Uniwersytecie Stanowym Massachusetts w Amherst w stanie Massachusetts, gdzie występował na studenckiej scenie. Jednak po dwóch latach w 1969 roku porzucił studia i założył zespół rockowy Strangers, który szybko się rozpadł w atmosferze wzajemnych pretensji. Wkrótce potem występował na scenie Provincetown Playhouse i Seattle Repertory Theatre. W 1973 roku zadebiutował na scenie Broadwayu w musicalu Grease jako Danny Zuko i pojawił się po raz pierwszy na małym ekranie w telewizyjnym dramacie ABC Chelsea D.H.O. (1973). Dwa lata później trafił na kinowy ekran w dramacie kryminalnym Raport dla komisarza (Report to the Commissioner, 1975) z Hectorem Elizondo, wystąpił gościnnie w jednym z odcinków serialu CBS Kojak (1976). Został dostrzeżony w roli barowego podrywacza w dramacie Richarda Brooksa W poszukiwaniu idealnego kochanka (Looking for Mr. Goodbar, 1977) z Diane Keaton, gdzie emanował witalizmem i zmysłowością, elektryzował spojrzeniem małych ale wyrazistych oczu, niepokoił pojawiającym się czasem uśmiechem drapieżnika. Stworzył wyrazistą i sympatycznie wyciszoną postać amerykańskiego żołnierza w melodramacie wojennym Jankesi (Yanks, 1979). Za rolę romantycznego farmera i zdolnego do zbrodni kochanka w dramacie Czas żniw (Days of Heaven, 1978) z Samem Shepardem został uhonorowany włoską nagrodą Davida. W 1979 roku powrócił na Broadway w sztuce Bent jako homoseksualny mieszkaniec Dachau, ofiara Holocaustu.
W thrillerze Amerykański żigolak (American Gigolo, 1980) zagrał utrzymanka bogatych kobiet, oskarżonego o zamordowanie jednej z nich. Sugestywną i przemyślaną kreacją Zacka Mayo w melodramacie o moralnych problemach kariery wojskowej Oficer i dżentelmen (An Officer and a Gentleman, 1982) z Debrą Winger i Davidem Caruso zdobył nominację do nagrody Złotego Globu. Utrzymany w poetyce jaskrawych wideoklipów remake obrazu Jean-Luca Godarda – Do utraty tchu (Breathless, 1983) u boku Valérie Kaprisky stał się niepowodzeniem. W gangsterskiej opowieści Francisa Forda Coppoli Cotton Club (The Cotton Club, 1984) zagrał świetnie zapowiadającego się muzyka jazzowego, który ratuje życie jednemu z najgroźniejszych gangsterów w mieście. Ekranowa biblijna postać Dawida w hollywoodzkiej produkcji Król Dawid (King David, 1985) otrzymała nominację do antynagrody Złotej Maliny dla najgorszego aktora. Zabrał przychylne recenzje za rolę skorumpowanego i bezwzględnego policjanta w thrillerze Wydział wewnętrzny (Internal Affairs, 1990) z Andy Garcią i Williamem Baldwinem. Niebywałym sukcesem okazała się kreacja bogacza zakochanego w prostytutce w komedii romantycznej Pretty Woman (1990) u boku Julii Roberts, za którą był nominowany do nagrody Złotego Globu. Postać adwokata-mistrza manipulacji mediami i opinią publiczną w kryminalnej komedii muzycznej Chicago (2002) z Catherine Zeta-Jones i Renée Zellweger przyniosła mu nagrodę Złotego Globu.
[edytuj] Życie prywatne
Spotykał się z dyrektor Columbia Pictures Dawn Steel (1975-78), aktorką Penelope Milford (w latach 80.), malarką Sylvią Martins-Niarchos, modelką Tiną Chow (w latach 80.; zm. 1992 na AIDS), modelką Laurą Bailey (ur. 1972; w latach 80.), modelką Elizabeth Nottoli (w latach 90.), projektantką mody Diane von Furstenberg (w latach 90.), Kim Basinger, Julią Roberts, Dianą Ross, Barbrą Streisand i Umą Thurman. Był żonaty z Cindy Crawford (od 12 grudnia 1991 do 1995). W dniu 9 listopada 2002 roku poślubił Carey Lowell, aktorkę znaną z filmu z serii o Jamesie Bondzie Licencja na zabijanie (Licence to Kill, 1989) z Timothy Daltonem. Mają syna Homera Jamesa Jigme (ur. 6 lutego 2000).
[edytuj] Ciekawostki
- Ma 180 cm wzrostu.
- Jest wegetarianinem.
- Ma starszą siostrę Susan (ur. 1946).
- 15 kwietnia 2007 roku podczas zorganizowanego w Nowym Delhi 'marszu świadomości', mającego uzmysłowić mieszkańcom Indii jak wielkim zagrożeniem jest AIDS, swoim publicznym obscenicznym pocałunkiem z aktorką Bollywood Shilpą Shetty wywołał falę protestów, łącznie z demonstracjami na ulicach.
[edytuj] Filmografia
[edytuj] obsada aktorska
- Raport dla komisarza (Report to the Commissioner, 1975) jako Billy
- Strike Force (1975)
- Baby Blue Marine (1976) jako Raider
- W poszukiwaniu idealnego kochanka (Looking for Mr. Goodbar, 1977) jako Tony Lopanto
- Dni niebios (Days of Heaven, 1978) jako Bill
- Bloodbrothers (1978) jako Thomas Stony De Coco
- Jankesi (Yanks, 1979) jako Matt
- Amerykański żigolak (American Gigolo, 1980) jako Julian Kaye
- Reporters (I, 1981) jako gra siebie
- Oficer i dżentelmen (Officer and a Gentleman, An, 1982) jako Zack Mayo
- Konsul honorowy (The Honorary Consul, 1983) jako Dr Eduardo Plarr
- Do utraty tchu (Breathless, 1983) jako Jesse Lujack
- Cotton Club (The Cotton Club, 1984) jako Dixie Dwyer
- Król Dawid (King David, 1985) jako David
- Bez litości (No Mercy, 1986) jako Eddie Jillette
- Żądza władzy (Power, 1986) jako Pete St. John
- Witaj w domu (Miles from Home, 1988) jako Frank Roberts
- Pretty Woman (1990) jako Edward Lewis
- Wydział wewnętrzny (Internal Affairs, 1990) jako Dennis Peck
- Sierpniowa rapsodia (Hachi-gatsu no kyôshikyoku, 1991) jako Clark
- Głosy, którym zależy (Voices that Care, 1991) jako Członek chóru
- Diagnoza zbrodni (Final Analysis, 1992) jako Isaac Barr
- Mr. Jones (1993) jako Mr. Jones
- A orkiestra grała dalej (And the Band Played On, 1993) jako Choreographer
- Sommersby (1993) jako Jack
- Intersection (1994) jako Vincent Eastman
- Rycerz króla Artura (First Knight, 1995) jako Lancelot
- Lęk pierwotny (Primal Fear, 1996) jako Martin Vail
- Fatalna namiętność (Red Corner, 1997) jako Jack Moore
- Szakal (The Jackal, 1997) jako Declan Mulqueen
- Uciekająca panna młoda (Runaway Bride, 1999) jako Ike Graham
- Miłość w Nowym Jorku (Autumn in New York, 2000) jako Will Keane
- Dr T i kobiety (Dr. T and the Women, 2000) jako Dr "T" Sullivan
- Przepowiednia (The Mothman Prophecies, 2002) jako John Klein
- Niewierna (Unfaithful, 2002) jako Edward Sumner
- Chicago (2002) jako Billy Flynn
- Zatańcz ze mną (Shall We Dance, 2004) jako John Clark
- Sezon na słówka (Bee Season, 2005) jako Saul Naumann
- Emperor Zehnder (2006) jako Bruno P. Zehnder
- Just play dead (2006)
- I'm Not There (2006)
- The Hoax (2006) jako Clifford Irving
- Drapieżnik (The Flock, 2007)
[edytuj] seriale TV
- Kojak (1976) jako Geno Papas
- Simpsonowie (The Simpsons, 1989) jako On sam (głos)
- Leute heute (1997) jako on sam
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Richard Gere w NNDB (en)
- Richard Gere w bazie filmweb.pl
