Robert Schuman

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy polityka francuskiego. Zobacz też: niemiecki kompozytor Robert Schumann.

Robert Schuman
Robert Schuman podczas wręczenia nagrody Karlspreis w Akwizgranie
Urodzony	29 czerwca 1886 Luksemburg, Luksemburg
Zmarł	4 września 1963 Scy-Chazelles, Francja
Galeria w Wikimedia Commons

Robert Schuman (ur. 29 czerwca 1886, zm. 4 września 1963) – polityk francuski uznawany za jednego z ojców zjednoczonej Europy.

Schuman urodził się w Luksemburgu, jednak jego rodzice pochodzili z Lotaryngii, dokąd wrócili wkrótce po narodzinach dziecka. Lotaryngia należała wówczas do Niemiec i Schuman odebrał niemieckie wykształcenie – ukończył prawo na Uniwersytecie Humboldta w Berlinie. Gdy po I wojnie światowej Lotaryngię przywrócono Francji, Schuman aktywnie włączył się do francuskiego życia politycznego. W roku 1919 po raz pierwszy zdobył mandat deputowanego do Zgromadzenia Narodowego (fr. Assemblee Nationale). Pracował jako parlamentarzysta do roku 1940, kiedy Rząd Vichy umieścił go w areszcie domowym. Rok później Schuman uciekł z aresztu i przyłączył się do ruchu oporu.

Walka z nazizmem dała mu duży autorytet, na tle innych polityków oskarżanych o kolaborację z Niemcami. Z ramienia Ludowego Ruchu Republikańskiego w okresie od 24 listopada 1947 do 26 lipca 1948 pełnił funkcję Premiera Francji. Na krótko objął ten urząd ponownie 5 września 1948 na tydzień, ale jego zwolennikom nie udało się uzyskać stabilnej większości w parlamencie. W latach 1948-1953 pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych Francji.

W maju 1950 roku Schuman, we współpracy z Jeanem Monnetem i kanclerzem Niemiec Konradem Adenauerem doprowadził do porozumienia między Francją a Niemcami w sprawie wspólnego zarządzania przemysłami stalowym i węglowym na terenie Zagłębia Ruhry. W ten sposób powstała Europejska Wspólnota Węgla i Stali, której następcą jest dzisiejsza Wspólnota Europejska. Deklarację Schumana podpisano 9 maja 1950 roku – dla upamiętnienia tego dnia 9 maja obchodzony jest jako Dzień Europy.

W latach 1958 - 1960 Robert Schuman był przewodniczącym Parlamentu Europejskiego.

Zmarł 4 września 1963 roku w swoim wiejskim domu w Scy-Chazelles 5 km od Metz. Początkowo został pochowany na miejscowym cmentarzu; potem jego prochy przeniesiono do kaplicy templariuszy stojącej naprzeciw jego domu.

Kościół katolicki rozpoczął 14 maja 2004 proces beatyfikacyjny Roberta Schumana. Nadanie statusu błogosławionego wymaga dokładnego zbadania wielu dotyczących Schumana dokumentów. Imię Schumana noszą stacja metra, stacja kolejowa oraz jeden z głównych placów w Brukseli.

Jan Rey, znany polityk belgijski, przewodniczący Komisji Europejskiej w kadencji 1967-70, powiedział podczas jednego ze swoich publicznych wystąpień: "Przyjdzie dzień, kiedy zbudujemy Stany Zjednoczone Europy, że pójdziemy pochylić się nad grobem Schumana i zwiedzić jego dom w Scy-Chazelles, tak jak Amerykanie idą zwiedzać dom Jerzego Waszyngtona w Mount Vernon".

[edytuj] Zobacz też

Ustrój polityczny Francji

[edytuj] Linki zewnętrzne

p • d • e

Przewodniczący Parlamentu Europejskiego

Robert Schuman • Hans Furler • Gaetano Martino • Jean Pierre Duvieusart • Victor Leemans • Alain Poher • Mario Scelba • Walter Behrendt • Cornelis Berkhouwer • Georges Spénale • Emilio Colombo • Simone Veil • Piet Dankert • Pierre Pflimlin • Henry Plumb • Enrique Barón Crespo • Egon Klepsch • Klaus Hänsch • José María Gil-Robles • Nicole Fontaine • Pat Cox • Josep Borrell • Hans-Gert Pöttering

p • d • e

Pierwszy rząd Georges'a Bidaulta, 1946

W dniu powstania
Georges Bidault • François Billoux • Ambroise Croizat • Édouard Depreux • Yves Farge • Francisque Gay • Félix Gouin • Jean Letourneau • François de Menthon • Jules Moch • Marius Moutet • Marcel Edmond Naegelen • Marcel Paul • Robert Prigent • Robert Schuman • François Tanguy-Prigent • Pierre-Henri Teitgen • Maurice Thorez • Charles Tillon • Alexandre Varenne

p • d • e

Pierwszy rząd Paula Ramadiera, 1947

W dniu powstania
Georges Bidault • Pierre Bourdan • Paul Coste-Floret • Ambroise Croizat • Yvon Delbos • Édouard Depreux • Félix Gouin • Louis Jacquinot • Robert Lacoste • Jean Letourneau • André Marie • André Maroselli • Georges Marrane • François Mitterrand • Jules Moch • Marius Moulet • Marcel Edmond Naegelen • André Philip • Paul Ramadier • Marcel Roclore • Robert Schuman • François Tanguy-Prigent • Maurice Thorez • Charles Tillon
Późniejsi członkowie rządu
Daniel Mayer • Robert Prigent • Pierre-Henri Teitgen • Eugène Thomas

p • d • e

Drugi rząd Paula Ramadiera, 1947

W dniu powstania
Georges Bidault • Paul Coste-Floret • Yvon Delbos • Édouard Depreux • Robert Lacoste • André Marie • Daniel Mayer • Jules Moch • Marcel Edmond Naegelen • Paul Ramadier • Marcel Roclore • Robert Schuman • Pierre-Henri Teitgen

p • d • e

Pierwszy rząd Roberta Schumana, 1947-1948

W dniu powstania
Georges Bidault • Paul Coste-Floret • René Coty • Robert Lacoste • André Marie • Daniel Mayer • René Mayer • François Mitterrand • Jules Moch • Marcel Edmond Naegelen • Pierre Pflimlin • Christian Pineau • Germaine Poinso-Chapuis • Robert Schuman • Pierre-Henri Teitgen
Późniejsi członkowie rządu
Édouard Depreux

p • d • e

Rząd André Mariego, 1948

W dniu powstania
Léon Blum • Paul Coste-Floret • René Coty • Yvon Delbos • Robert Lacoste • Robert Lecourt • André Marie • André Maroselli • Daniel Mayer • René Mayer • Jules Moch • Pierre Pflimlin • Christian Pineau • Henri Queuille • Paul Ramadier • Paul Reynaud • Pierre Schneiter • Robert Schuman • Paul-Henri Teitgen

p • d • e

Drugi rząd Roberta Schumana, 1948

W dniu powstania
Jules Catoire • Paul Coste-Floret • René Coty • Robert Lacoste • Robert Lecourt • André Marie • Daniel Mayer • René Mayer • Jules Moch • Pierre Pflimlin • Christian Pineau • Henri Queuille • Tony Revillon • Pierre Schneiter • Robert Schuman

p • d • e

Pierwszy rząd Henriego Queuille, 1948-1949

W dniu powstania
Robert Bétolaud • Eugène Claudius-Petit • André Colin • Paul Coste-Floret • Yvon Delbos • Robert Lacoste • André Marie • Daniel Mayer • Jules Moch • Pierre Pflimlin • Christian Pineau • Henri Queuille • Paul Ramadier • Pierre Schneiter • Robert Schuman
Późniejsi członkowie rządu
Robert Lecourt • Maurice Petsche

p • d • e

Drugi rząd Georges'a Bidaulta, 1949-1950

W dniu powstania
Georges Bidault • Eugène Claudius-Petit • Yvon Delbos • Louis Jacquinot • Robert Lacoste • Jean Letourneau • René Mayer • Jules Moch • Maurice Petsche • Pierre Pflimlin • Christian Pineau • René Pleven • Henri Queuille • Pierre Schneiter • Robert Schuman • Pierre Segelle • Pierre-Henri Teitgen • Eugène Thomas
Późniejsi członkowie rządu
Gabriel Valay

p • d • e

Trzeci rząd Georges'a Bidaulta, 1950

W dniu powstania
Paul Bacon • Georges Bidault • Charles Brune • Jacques Chastellain • Eugène Claudius-Petit • Yvon Delbos • Louis Jacquinot • Jean Letourneau • Jean-Marie Louvel • René Mayer • Maurice Petsche • René Pleven • Henri Queuille • Pierre Schneiter • Robert Schuman • Pierre-Henri Teitgen • Gabriel Valay

p • d • e

Drugi rząd Henriego Queuille, 1950

W dniu powstania
Paul Bacon • Georges Bidault • Maurice Bourgès-Maunoury • Charles Brune • Eugène Claudius-Petit • Paul Coste-Floret • Edgar Faure • Paul Giacobbi • Louis Jacquinot • Jean Letourneau • Jean-Marie Louvel • René Mayer • André Morice • Maurice Petsche • Pierre Pflimlin • René Pleven • Henri Queuille • Paul Reynaud • Pierre Schneiter • Robert Schuman • Lionel de Tinguy

p • d • e

Pierwszy rząd René Plevena, 1950-1951

W dniu powstania
Paul Bacon • Charles Brune • Eugène Claudius-Petit • Gaston Defferre • Edgar Faure • Albert Gazier • Paul Giacobbi • Louis Jacquinot • Pierre-Olivier Lapie • Jean Letourneau • Jean-Marie Louvel • René Mayer • François Mitterrand • Jules Moch • Guy Mollet • Maurice Petsche • Pierre Pflimlin • Antoine Pinay • René Pleven • Henri Queuille • Pierre Schneiter • Robert Schuman

p • d • e

Trzeci rząd Henriego Queuille, 1951

W dniu powstania
Paul Bacon • Georges Bidault • Charles Brune • Eugène Claudius-Petit • Gaston Defferre • Edgar Faure • Albert Gazier • Louis Jacquinot • Pierre-Olivier Lapie • Jean Letourneau • Jean-Marie Louvel • René Mayer • François Mitterrand • Jules Moch • Guy Mollet • Maurice Petsche • Pierre Pflimlin • Antoine Pinay • René Pleven • Henri Queuille • Pierre Schneiter • Robert Schuman

p • d • e

Drugi rząd René Plevena, 1951-1952

W dniu powstania
Paul Antier • Paul Bacon • Georges Bidault • Charles Brune • Robert Buron • Eugène Claudius-Petit • Pierre Courant • Edgar Faure • Louis Jacquinot • Joseph Laniel • Jean Letourneau • Jean-Marie Louvel • André Marie • René Mayer • André Morice • Maurice Petsche • Pierre Pflimlin • Antoine Pinay • René Pleven • Henri Queuille • Paul Ribeyre • Robert Schuman • Emmanuel Temple
Późniejsi członkowie rządu
Roger Duchet • Camille Laurens

p • d • e

Pierwszy rząd Edgara Faure, 1952

W dniu powstania
Paul Bacon • Georges Bidault • Édouard Bonnefous • Maurice Bourgès-Maunoury • Charles Brune • Robert Buron • Eugène Claudius-Petit • Pierre Courant • Roger Duchet • Edgar Faure • Louis Jacquinot • Joseph Laniel • Pierre-Olivier Lapie • Camille Laurens • Jean Letourneau • Jean-Marie Louvel • Léon Martinaud-Deplat • François Mitterrand • André Morice • Pierre Pflimlin • Antoine Pinay • Henri Queuille • Paul Ribeyre • Robert Schuman • Emmanuel Temple

p • d • e

Rząd Antoine'a Pinaya, 1952-1953

W dniu powstania
Charles Brune • Eugène Claudius-Petit • Roger Duchet • Pierre Garet • Pierre-Olivier Lapie • Camille Laurens • Jean Letourneau • Jean-Marie Louvel • Léon Martinaud-Deplat • André Morice • Pierre Pflimlin • Antoine Pinay • René Pleven • Henri Queuille • Paul Ribeyre • Robert Schuman • Emmanuel Temple
Późniejsi członkowie rządu
André Marie

p • d • e

Drugi rząd Edgara Faure, 1955-1956

W dniu powstania
Paul Antier • Paul Bacon • Jean Berthoin • Édouard Bonnefous • Maurice Bourgès-Maunoury • Édouard Corniglion-Molinier • Roger Duchet • Edgar Faure • Pierre July • Marie Pierre Kœnig • Bernard Lafay • André Morice • Pierre Pflimlin • Antoine Pinay • Robert Schuman • Jean Sourbet • Pierre-Henri Teitgen • Raymond Triboulet
Późniejsi członkowie rządu
Vincent Badie • Pierre Billotte