Romuald Twardowski

Z Wikipedii

Romuald Twardowski (ur. 17 czerwca 1930 w Wilnie) - polski kompozytor i pedagog.

W latach II wojny światowej uczył się gry na skrzypcach, po wojnie - na fortepianie i organach. W latach 1946-50 organista w kościołach wileńskich: bonifratrów, misjonarzy i Św. Jana, gdzie przed 100 laty organistował Stanisław Moniuszko. Od 1950 uczeń Państwowej Średniej Szkoły Muzycznej im. Tałłat-Kiełpszy, w latach 1952-57 student Państwowego Konserwatorium Litewskiej SRR (kompozycja u Pawła Tamulianasa i Juliusza Juzeliunasa). W 1957 przez krótki czas pracuje w Poniewieżu na Litwie a w grudniu repatriuje się do Polski. Kontynuuje studia kompozytorskie w PWSM w Warszawie w klasie prof. Bolesława Woytowicza. W 1963 wyjeżdża w ramach stypendium ZKP do Paryża na studia uzupełniające do Nadii Boulanger. Od 1972 wykładowca w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie (kompozycja, instrumentacja).

W 2000 roku wydał wspomnienia „Było, nie minęło”.

Autor takich dzieł jak Lord Jim (dramat muzyczny), Serenada na smyczki (napisana w 2003 roku dla Warszawskiej Orkiestry Smyczkowej im. Zenona Brzewskiego w Warszawie), Mała Symfonia na smyczki, fortepian i perkusję, ale i miniatur takich jak Oberek (1950, Wilno), utworów chóralnych jak Alliłuja (1991) na chór mieszany, a nawet baletów jak Posągi czarnoksiężnika (1963).