Bolesław Woytowicz
Z Wikipedii
Bolesław Woytowicz (ur. 5 grudnia 1899 w Dunajowcach na Podolu, zm. 11 lipca 1980 w Katowicach) – polski kompozytor, pianista i pedagog z związany z Państwową Wyższą Szkołą Muzyczną w Katowicach. Uczeń Nadii Boulanger. Współtwórca śląskiej szkoły kompozytorów. Nauczyciel Tadeusza Bairda i Wojciecha Kilara.
Spis treści |
[edytuj] Studia
Naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku 14 lat. Zanim rozpoczął karierę muzyczną obronił doktorat z filologii słowiańskiej na uniwersytecie w Kijowie. Studiował także prawo i matematykę w Warszawie. W latach 1920-1924 studiował grę na fortepianie w warszawskiej Wyższej Szkole Muzycznej w klasie Aleksandra Michałowskiego. Na tej samej uczelni studiował kompozycję pod kierunkiem Witolda Maliszewskiego i Felicjana Szopskiego. W latach 1929-1932 studiował kompozycję u Nadii Boulanger.
[edytuj] Działalność artystyczna
Od 1924 koncertował jako pianista, zarówno w kraju jak i zagranicą. W 1927 zdobył wyróżnienie na pierwszym konkursie chopinowskim. POdczas wojny prowadził w Warszawie kawiarnię Salon Sztuki, gdzie organizował koncerty muzyki poważnej, wspierając w ten sposób artystów, którzy znaleźli się bez środków do życia. Działalność koncertową kontynuował po wojnie. Występował do 1974, kiedy postanowił całkowicie oddać się pracy pedagogicznej i komponowaniu. Wielokrotnie był jurorem w renomowanych międzynarodowych konkursach pianistycznych
[edytuj] Działalność pedagogiczna
W latach 1924-1939 był wykładowcą gry na fortepianie i teorii w Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Po wojnie wykładał grę na fortepianie i kompozycję w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach. Wykładał również kompozycję w warszawskiej i krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej. Wraz z kompozytorem Bolesławem Szabelskim był współtwórcą śląskiej szkoły kompozytorów. Pracę pedagogiczną prowadzi praktycznie do śmierci.
[edytuj] Uczniowie
w klasie fortepianu:
- Urszula Mitręga
- Zofia Owińska
- Irena Protasiewicz
- Monika Sikorska-Wojtacha
- Maria Szraiber
- Zbigniew Śliwiński
w klasie kompozycji:
- Tadeusz Baird
- Wojciech Kilar
- Witold Szalonek
- Józef Świder
- Romuald Twardowski
- Piotr Paweł Koprowski
[edytuj] Nagrody
- 1937 – Państwowa Nagroda Muzyczna
- 1948 – Nagroda Państwowa
- 1950 – Nagroda Państwowa
- 1951 – I Nagroda na Festiwalu Muzyki Polskiej
- 1956 – I Nagroda na Festiwalu Muzyki Polskiej
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Order Sztandaru Pracy I i II Klasy
- Medal X-lecia Polski Ludowej
[edytuj] Lista kompozycji
- Dwa Mazurki na fortepian (1928)
- Wariacje na fortepian (1928)
- Dwanaście Pieśni na głos z fortepianem (1928-30)
- Fantazja na skrzypce i fortepian (1929)
- Sonata na fortepian (1929)
- Trzy Tańce na fortepian (1930)
- Trio na flet, klarnet i fagot (1930)
- L'enfant va dormir, kołysanka na sopran, flet, fagot i harfę (1930)
- Oberek na fortepian (1930)
- Mała Kantata Dziecięca na Pochwałę Bozi i Słońca na 3-głosowy chór dziecięcy a cappella (1931)
- Kwartet Smyczkowy nr 1 (1932)
- Koncert Fortepianowy (1932)
- Suita Koncertowa na orkiestrę (1933)
- Dwa Tańce Polskie na głos, skrzypce, wiolonczelę i fortepian (1933)
- Żałobny Poemat "Pamięci Marszałka Piłsudskiego" na wielką orkiestrę symfoniczną (1935)
- Concertino na małą orkiestrę symfoniczną (1936)
- Powrót, balet (1937)
- Symfonia nr 1, 20 wariacji w formie symfonii (1938)
- Symfonia nr 2 "Warszawska" (1945)
- Recitativo na skrzypce lub wiolonczelę i organy (1946)
- Recitativo e arietta na fortepian (1947)
- Dwanaście Etiud na fortepian (1948)
- Kantata na Pochwałę Pracy na głosy solowe, chór mieszany i orkiestrę (1948)
- Sześć Szkiców Symfonicznych na wielką orkiestrę symfoniczną (1949)
- Nasza Pieśń wersja I na chór mieszany i małą orkiestrę symfoniczną (1950)
- Nasza Pieśń wersja II na chór mieszany (1950)
- Nasza Pieśń wersja III na głos i fortepian (1950)
- Prorok, Kantata na bas, chór żeński, chór męski i orkiestrę symfoniczną (1950)
- Pokój, wersja I, Pieśń na głos i fortepian (1951)
- Pokój, wersja II, Pieśń na chór mieszany a cappella (1951)
- Pokój, wersja III, Pieśń na chór mieszany i fortepian (1951)
- Sonata na flet i fortepian (1952)
- Kwartet smyczkowy nr 2 (1953)
- Trzy Ludowe Pieśni Śląskie na chór mieszany (1955)
- Lamento wersja I, wokaliza na sopran, klarnet i fortepian (1957)
- The Great Fugue na kwartet smyczkowy i dwa zespoły smyczkowe (1958)
- Lamento wersja II, wokaliza na sopran i orkiestrę symfoniczną (1959)
- Dziesięć Etiud na fortepian (1960)
- Symfonia nr 3 "Piano Concertante" na fortepian i orkiestrę (1963)
- Miniatura wersja I na skrzypce i fortepian (1966)
- Miniatura wersja II na skrzypce, altówkę i wiolonczelę (1966)
- Mała Sonata na fortepian (1977)
- De Profundis na głos i organy (1977)
