Roy Campbell

Z Wikipedii

Roy Campbell (ur. 2 października 1901 r. – zm. 22 kwietnia 1957 r.) - był południowoafrykańskim poetą i satyrykiem. Urodził się w Durbanie i pobierał nauki w tamtejszym liceum.

Od najmłodszych lat interesował się literaturą, spędzał też wiele czasu na wolnym powietrzu. Z pasją łowił ryby, jeździł konno, polował, płynnie mówił po zulusku.

Opuścił Afrykę Południową w 1918, aby wstąpić na Uniwersytet Oksfordzki. W rzeczywistości nigdy nie rozpoczął nauki, ale jego zdolności rozwijały się w atmosferze uniwersyteckiego miasta. W wierszach naśladował Eliota i Paula Verlaine'a, później poznał Eliota i Wyndhama Lewisa. Swój pierwszy tom wierszy The Flaming Terrapin (Płonący Żółw) opublikował w 1924, gdy miał tylko 22 lata.

Debiut umocnił jego reputację jako twórcy z wielką przyszłością. Krytykował grupę poetycką Bloomsbury, która wedle niego była rozwiązła, snobistyczna i w pewnym sensie antychrześcijańska.

W swej satyrze Georgiada (opublikowana w 1931) zjadliwie zaatakował tę grupę - wystarczającym powodem mógł być romans jego żony z kochankiem Virginii Woolf.

Powrócił do Afryki Południowej i rozpoczął wydawanie czasopisma Voorslag , w czym pomagali mu William Plomer i Laurens van der Post. Po pewnym czasie uznał jednak tamtejszą scenę literacką za zbyt skoncentrowaną na własnych problemach. Po opublikowaniu satyrycznego poematu The Wayzgoose 1928 przeprowadził się do Francji.

Okres francuski zaowocował publikacjami: Adamastora (1930), Wierszy (1930), Georgiady (1931) oraz pierwszego tomu autobiografii Broken Record (Przerwany zapis) (1934).

Wkrótce doszło do wybuchu hiszpańskiej wojny domowej w której poparł generała Francisco Franco i wziął bezpośredni udział w walkach. Ponieważ sympatyzował z katolicyzmem, on i jego rodzina zmienili wyznanie w niewielkiej hiszpańskiej wiosce Altea w 1935. Jego wsparcie dla Franco zostało wyrażone we Flowering Rifle (Kwitnąca strzelba) 1939.

Wybór ten przysporzył mu wielu wrogów, ale Campbell był przekonany, że wojna domowa była konfliktem pomiędzy chrześcijanstwem, jego wartościami i ponadczasową etyka, a destruktywnymi siłami ateizmu i komunizmu. Większość zachodnich artystów i pisarzy sympatyzowała z republikanami, toteż jego opowiedzenie się przeciwko większości opinii publicznej źle wpłynęło na popularność jego dzieł. Po wojnie zamieszkał w Wielkiej Brytanii, gdzie utrzymywał koleżeńskie relacje z JRR Tolkienem, mimo niechętnego nastawienia C.S. Lewis

W czasie drugiej wojny światowej służył w armii brytyjskiej, osiągając stopień sierżanta.

Campbell został zwolniony z armii z powodów zdrowotnych w 1944. Następnie przeprowadził się do Portugalii w 1952. Tutaj został opublikowany drugi tom jego autobiografii Light on a Dark Horse.

Nawrócenie Campbella zainspirowało go do stworzenia wierszy, uważanych przez niektórych za najdoskonalsze przykłady liryki duchowej jego pokolenia. Przetłumaczył wiersze świętego Jana od Krzyża i udokumentował swoje nawrócenie w utworach zawartych w Mithraic Emblems 1936.

Zginął w Portugalii w wypadku samochodowym w wielkanocny poniedziałek 1957 roku.

Pomimo, że przez niektórych ze swoich rówieśników, takich jak Thomas Stearns Eliot, Dylan Thomas czy Edith Sitwell był uważany za jednego z najlepszych poetów dwudziestego stulecia, jego bezkompromisowe poparcie dla niemodnych spraw i zdolność do robienia sobie wrogów pośród wpływowych ludzi sprawiły, że jego dorobek popadł w zapomnienie.