Rudolf Hess
Z Wikipedii
Rudolf Hess 26 kwietnia 1894 - 17 sierpnia 1987 (?) |
|
Osobisty sekretarz Hitlera |
|
Okres urzędowania | od 1925 do 1941 |
Przynależność polityczna | Narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników (NSDAP) |
Walter Richard Rudolf Hess, Rudolf Walter Richard Heß (urodził się 26 kwietnia 1894 w Aleksandrii, zmarł prawdopodobnie 17 sierpnia 1987 w berlińskim więzieniu Spandau) – jeden z przywódców hitlerowskiej III Rzeszy. Zastępca Adolfa Hitlera, numer drugi w NSDAP.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
W 1914 roku, jako ochotnik zgłosił się do armii niemieckiej. Swój udział w I wojnie światowej zakończył w stopniu porucznika. Od 1919 mieszkał w Monachium, gdzie rozpoczął studia na wydziale nauk politycznych. W 1920 został członkiem NSDAP. Za udział w puczu monachijskim w 1923 roku został aresztowany.
Odbywając siedmiomiesięczną karę więzienia w twierdzy Landsberg, poznał Adolfa Hitlera, a od 1925 był jego osobistym sekretarzem. W 1932 został przewodniczącym Centralnej Komisji Politycznej NSDAP, zaś od kwietnia 1933 zastępcą Führera w NSDAP. W tym samym roku wszedł w skład rządu jako minister bez teki. W 1939 wyznaczony drugim (po Hermanie Göringu) następcą Hitlera. 10 maja 1941 roku pilotując samolot Messerschmitt 110 odleciał do Wielkiej Brytanii. Prawdopodobnym celem tej wyprawy było dalsze poprowadzenie negocjacji pokojowych między III Rzeszą a Wielką Brytanią, i złożenie propozycji wspólnej walki z bolszewicką Rosją. Po dotarciu do Szkocji Rudolf Hess został aresztowany (tak naprawdę nikt nie spodziewał się, że wysłannik będzie tak ważną osobistością).
Ten artykuł może zawierać twórczość własną lub niezweryfikowane dane. Pomóż Wikipedii, dodając przypisy. |
[edytuj] Po 1945
W 1946 na procesie w Norymberdze został skazany przez Międzynarodowy Trybunał Wojskowy na dożywocie w więzieniu w Spandau. Wykazywał dziwne zachowania. W czasie procesu śmiał sie, czytał gazetę, książkę. Wielu psychiatrów próbowało dojść do tego, co się dzieje w jego umyśle. Stosowano między innymi metodę z kleksami, pokazywano oskarżonemu filmy, gdyż udawał amnezję. Dopiero w czasie procesu, gdy miał zostać uznany za niepoczytalnego wstał i powiedział, że nie jest niepoczytalny i, że wszystko pamięta. Naprawdę nikt nie wie, czemu to zrobił. By "przywrócić" mu pamięć zwoływano jego sekretarki, najbliższych współpracowników. Podobno ruch rąk (między innymi składanie rąk na widok Hitlera) w czasie oglądania filmu wydało go, że częściowo pamięta co się działo. Gdyby Hitlerowi się coś stało, to on by przejął władzę. Razem z nim, osądzono innych wysokich rangą urzędników III Rzeszy Niemieckiej. Spędził w tym więzieniu 46 lat. W tym okresie wykazywał wielokrotnie nieposłuszeństwo wobec pracowników więzienia (przejawiające się odmawianiem przyjmowania posiłków, w wyniku czego trafił do szpitala, schudł kilka kilogramów, nie pracował w ogródku, w którym miał przydzielone określone zadania).
"Więzienie przypominało zamek, było twierdzą dla takich ludzi jak Hess. Zimne białe cele, stół, krzesło i łóżko" – powiedział w 1946 r. uczestnik zdarzenia. Podczas pobytu w więzieniu, nie przyjmował on gości oraz nie mówił dużo. Dopiero po 24 latach pobytu w placówce, zdecydował się na przyjęcie żony i syna. Nie udzielał również wywiadów. Jedyny został wydany w 1966r. Zarejestrowane zostało jedno wydarzenie, ujawniające poglądy Hessa po wojnie, które miało miejsce w celi więziennej. Podczas rozmowy powiedział, że gdyby mógł zadecydować o swoim życiu, również wybrałby drogę służenia Hitlerowi, które było dla niego zaszczytem.
Jest kilka pogłosek, w jaki sposób umarł osobisty sekretarz Adolfa Hitlera oraz, czy osoba uważana za Hessa, na pewno nią była.
17 sierpnia 1987 r. podczas pobytu w domku letniskowym na terenie więzienia, został najprawdopodobniej zamordowany w niewyjaśnionej sytuacji, miał wtedy 93 lata[potrzebne źródło]. Oględziny bowiem wykazują brak śladów liny na której miałby się on powiesić, natomiast widoczne są ślady wedle których został on uduszony[potrzebne źródło]. Część historyków wskazując na wyniki oględzin ciała przeprowadzonego w trakcie badania lekarskiego (nie znaleziono rany po postrzale z 1917 roku) oraz opisów zachowania na procesie oraz w czasie przebywania w więzieniu, powątpiewa czy osoba uważana za jednego z najwyższych dostojników III Rzeszy rzeczywiście zakończyła życie w 1987[potrzebne źródło]. Być może był to jedynie sobowtór Rudolfa Hessa[potrzebne źródło].
Część tajemnicy może rozwiać odtajnienie archiwów brytyjskich zawierających informacje o pobycie Hessa w Wielkiej Brytanii. Nie nastąpi to jednak przed rokiem 2016[potrzebne źródło].
Nie należy go mylić z innym nazistą Rudolfem Hössem (Rudolf Höß), komendantem obozu w Auschwitz.
[edytuj] Ciekawostki
W 2008 roku Niemiecka Poczta Państwowa (Deutsche Post) przez pomyłkę wypuściła krótką serię znaczków z podobizną Hessa [1].
Hess nie urodził się w Niemczech (ale w egipskiej Aleksandrii), przeprowadził się tam dopiero w wieku 14 lat. Nie był też, narodowościowo, "pełnym" Niemcem. Jego matka była aleksandryjską Greczynką (z domu Georgiadis). To pokazuje absurdalność rasowej polityki nazistów, której współautorem był Hess.