Rzęsorek rzeczek
Z Wikipedii
Rzęsorek rzeczek | |||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Podtyp | kręgowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Gromada | ssaki | ||||||||||||||||||||||||||||
Podgromada | ssaki żyworodne | ||||||||||||||||||||||||||||
Szczep | łożyskowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Rząd | owadożerne | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzina | ryjówkowate | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzaj | Neomys | ||||||||||||||||||||||||||||
Gatunek | rzęsorek rzeczek | ||||||||||||||||||||||||||||
Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
Neomys fodiens | |||||||||||||||||||||||||||||
(Pennant, 1771) | |||||||||||||||||||||||||||||
Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka w Wikispecies | |||||||||||||||||||||||||||||
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Rzęsorek rzeczek (Neomys fodiens) - niewielki ssak owadożerny z rodziny ryjówkowatych. Zamieszkuje biotopy wilgotne, zarówno na niżu jak w górach. Małżowiny uszne zredukowane, prawie niewidoczne. Mieszka w norach, które wygrzebuje w miękkim gruncie, w bezpośrednim sąsiedztwie wody lub pod korzeniami drzew.
Spis treści |
[edytuj] Występowanie
Europa i Azja. W Polsce - na całym obszarze kraju. W rzekach i strumieniach o czystym nurcie i czystym, żwirowatym lub piaszczystym dnie.
[edytuj] Charakterystyka
- Wymiary
Długość ciała: do 96 mm, długość ogona: do 80 mm, masa ciała: 9-25 g.
- Pokrycie ciała
sierść gęsta, ciemna na stronie grzbietowej; wyraźna granica między ciemną sierścią na grzbiecie i jaśniejszą (prawie białą) sierścią na brzuchu. Powierzchnia palców tylnych łap pokryta sztywnym, dłuższym włosem (przystosowanie do pływania).
- Pożywienie
Znakomicie przystosowany do życia w wodzie, odżywia się głównie zwierzętami wodnymi, jak larwy owadów, kijanki, małe ryby, ślimaki; poluje też na lądzie.
- Rozród
Od 2 do 3 miotów w roku, po 4-8 młodych w miocie; samodzielność młode osiągają już w wieku 6 tygodni; dojrzałość płciową uzyskują w 4 miesiącu życia; młode urodzone wczesną wiosną mogą rozmnażać się jeszcze tej samej wiosny.
- Uwagi dodatkowe
- Jest ogniwem w przenoszeniu tularemii.
- Ma toksyczną ślinę, którą paraliżuje zdobycz. Jest jedynym w Polsce jadowitym ssakiem[1].