Sławomir Najnigier
Z Wikipedii
Sławomir Bogdan Najnigier (ur. 19 kwietnia 1958 w Kowarach) – polski polityk, urzędnik państwowy i samorządowiec.
Ukończył studia na Wydziale Podstawowych Problemów Techniki Politechniki Wrocławskiej. W latach 80. działał w opozycji solidarnościowej. Po wprowadzeniu stanu wojennego został internowany na okres od 13 grudnia 1981 do 23 lipca 1982[1].
W latach 90. zasiadał w radzie miasta Wrocławia, a od 1998 do 2002 sprawował mandat radnego sejmiku dolnośląskiego I kadencji.
W rządzie Hanny Suchockiej pełnił funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa, w rządzie Jerzego Buzka zajmował stanowisko prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast.
Był członkiem zarządu Wrocławia (1990-1992) oraz dwukrotnie (w okresach 1994-1997 i 2002-2007) wiceprezydentem miasta[2]. Pracował także jako pełnomocnik prezesa KGHM Polska Miedź S.A. Prowadzi własną działalność gospodarczą w zakresie konsultingu.
Od 1994 należał do Unii Wolności, od 2001 związany z Platformą Obywatelską.
W 1996 był członkiem-założycielem Stowarzyszenia na Rzecz Promocji Dolnego Śląska, zajmuje stanowisko wiceprezesa zarządu tej organizacji. W 2000 należał do inicjatorów Dolnośląskiego Certyfikatu Gospodarczego.