Słowo o wyprawie Igora

Z Wikipedii

Słowo o wyprawie Igora – zabytek literatury staroruskiej z okresu Rusi Kijowskiej. Po raz pierwszy został wydany w 1800 roku przez Musina – Puszkina, który odnalazł tekst w rękopiśmiennym zbiorze. W roku 1812 rękopis Słowa strawił pożar. Badacze zabytku dysponują zatem jedynie tekstem drukowanym, do dnia dzisiejszego zachowało się około 60 egzemplarzy. Zabytek wielokrotnie tłumaczono na współczesny język rosyjski, najwybitniejszego przekładu na język polski dokonał Julian Tuwim. Akcja utwory rozgrywa się w XII wieku podczas wyprawy Igora Swiatosławowicza, księcia Nowogrodu Siewierskiego przeciw Połowcom. Dlatego też Słowo powstało najprawdopodobniej tuż po poniesionej przez księcia klęsce, czyli około 1186 roku. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że autor był świadkiem opisywanych wydarzeń. Utwór dzieli się na trzy części: 1 – zawiera charakterystykę Igora, opis wymarszu oddziałów, spotkanie z oddziałami Połowców i przegranie bitwy (był to rok 1184), 2 – sen Swiatosława, 3 – ucieczka Igora z niewoli.

[edytuj] Czy autentyczny?

W wieku XIX powstało wiele prac krytycznoliterackich, które podważały autentyczność zabytku. Zagadnienie to budzi spory do dziś. W szczególności Jurij Łotman twierdzi^{[potrzebne źródło]}, że autentyczność jest wątpliwa, gdyż w Słowie występują zwroty charakterystyczne dla języka rosyjskiego z XVIII wieku - taki jak na przykład rosyjska ziemia ("русская земля")" - a które z pewnością nie funkcjonowały w języku staroruskim z XII wieku.

Zobacz też: epos