Saud ibn Abd al-Aziz as-Saud
Z Wikipedii
| Saud ibn Abd al-Aziz as-Saud 1902 – 1969 |
||||||
| Król Arabii Saudyjskiej | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
|
||||||
|
Saud ibn Abd al-Aziz as-Saud (12 stycznia 1902 – 23 lutego 1969) – najstarszy syn Abd al-Aziza ibn Sauda, twórcy i pierwszego króla Arabii Saudyjskiej oraz Wadhby bint Muhammad al-Hazzam. Król Arabii Saudyjskiej w latach 1953-1964.
Przed objęciem władzy wraz ze swym przyrodnim bratem Faisalem pełnił odpowiedzialne funkcje związane z ustaleniem granic i nadzorem nad terenami podbitymi przez wojska ojca. Niedługo po formalnym ustanowieniu Arabii Saudyjskiej jako państwa (w roku 1932), 11 maja 1933 został ogłoszony następcą tronu, wysuwając się przed braci Ibn Sauda. Wstąpił na tron w roku 1953, po śmierci ojca.
Jego rządy spotkały się z niechętną reakcją królewskiej rodziny – oskarżano go o zbytnie trwonienie funduszy w okresie, gdy gospodarka Arabii Saudyjskiej nie była jeszcze ustabilizowana, o skłonności nepotystyczne (promował własnych synów odsuwając w tym celu od stanowisk swoich braci) oraz o chwiejną i nieudolną politykę zagraniczną. Postrzegano go często jako przeciwieństwo Faisala, religijnego i oszczędnego.
Odsunięto go od władzy 2 listopada 1964 roku, w rezultacie spisku rodzinnego, w wyniku którego królem został Faisal (Muhammad ibn Abd al-Aziz as-Saud (1910-1985), następny w kolejce do tronu, zrzekł się go na korzyść Faisala). Saud udał się na emigrację do Genewy, w kraju będąc skazanym na zapomnienie – instytucje noszące jego imię przemianowano, znaczenie jego synów zmarginalizowano, a oficjalne książki historyczne poświęcają mu najwyżej krótkie wzmianki.
Miał 45 synów i ponad 50 córek. Zmarł w Atenach w roku 1969.
Abd al-Aziz ibn Saud • Saud ibn Abd al-Aziz as-Saud • Faisal ibn Abd al-Aziz as-Saud • Chalid ibn Abd al-Aziz as-Saud • Fahd ibn Abd al-Aziz as-Saud • Abdullah bin Abdulaziz Al Saud
