Chalid ibn Abd al-Aziz as-Saud
Z Wikipedii
| Chalid ibn Abd al-Aziz as-Saud 1912 – 1982 |
||||||
 |
||||||
| Król Arabii Saudyjskiej | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
|
||||||
|
Chalid ibn Abd al-Aziz as-Saud (1912 – 13 czerwca 1982) – syn Abd al-Aziza ibn Sauda, twórcy i pierwszego króla Arabii Saudyjskiej oraz księżniczki Dżauhary bint Musaid al-Dżiluwi. Król Arabii Saudyjskiej od roku 1975 do swojej śmierci w roku 1982.
Był młodszym (i jedynym rodzonym) bratem Muhammada ibn Abd al-Aziz al Sauda, który zrzekł się pretensji do tronu w roku 1964, umożliwiając wybór poprzednika Chalida, króla Faisala. Faisal ogłosił Chalida następcą tronu w roku 1965.
Jego karierę dyplomatyczną rozpoczęło zażegnanie sporu o oazę Al Buraymi, gdzie zbiegały się granice Abu Zabi, Omanu i Arabii Saudyjskiej. Region ten przez wiele był terenem spornym, co przyczyniało się do konfliktów dyplomatycznych. Rozwiązanie tego problemu w kwietniu 1975 roku przyniosło Chalidowi uznanie.
Wprowadził drugi w historii Arabii Saudyjskiej plan pięcioletni, mający na celu poprawę saudyjskiej infrastruktury i służby zdrowia. W roku 1981 zainaugurował posiedzenia Rady Współpracy Zatoki Perskiej (ang. Gulf Cooperation Council, GCC). W roku 1982 sprowadził do kraju pierwsze sześćdziesiąt myśliwców F-15, zakupionych od USA. W celu przyspieszenia rozwoju państwa otworzył saudyjski rynek pracy dla cudzoziemców.
Uważany był za człowieka rozważnego, otwartego oraz religijnego. Już wkrótce po objęciu tronu, w roku 1976, udał się do USA na operację serca. Tak jak wielu członków dynastii Saudyjskiej, zmarł na atak serca. Jego imieniem nazwano port lotniczy w Rijadzie oraz Miasto Wojskowe Króla Chalida na północnym wschodzie kraju.
Abd al-Aziz ibn Saud • Saud ibn Abd al-Aziz as-Saud • Faisal ibn Abd al-Aziz as-Saud • Chalid ibn Abd al-Aziz as-Saud • Fahd ibn Abd al-Aziz as-Saud • Abdullah bin Abdulaziz Al Saud
