Sawa (metropolita warszawski i całej Polski)

Z Wikipedii

Sawa, imię świeckie Michał Hrycuniak, ofic. tyt. Jego Eminencja Wielce Błogosławiony Sawa, Prawosławny Metropolita Warszawski i całej Polski (ur. 15 kwietnia 1938 w Śniatyczach, w województwie lubelskim), polski duchowny prawosławny, arcybiskup, Metropolita warszawski i całej Polski, aktualny zwierzchnik Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, profesor nauk teologicznych (specjalista teologii dogmatycznej i moralnej), do 1998 r. prawosławny ordynariusz Wojska Polskiego (w randze generała brygady).

W 1957 ukończył Prawosławne Seminarium Duchowne w Warszawie i podjął studia w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej, którą ukończył w 1961. 27 września 1964 przyjął święcenia diakońskie, w 1966 obronił pracę doktorską na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu w Belgradzie. Wkrótce potem, 6 lutego 1966, złożył śluby mnisze i przyjął imię Sawa w serbskim monasterze Rakowica i miesiąc później przyjął święcenia kapłańskie.

W latach 1966-1970 dyrektor Kancelarii Metropolitalnej. W 1970 Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny podniósł go do godności archimandryty i skierował do monasteru w Jabłecznej, gdzie niebawem został również rektorem nowo utworzonego wyższego seminarium duchownego.

25 listopada 1979 przyjął święcenia biskupie i został ordynariuszem łódzko-poznańskim. Od 31 lipca 1981 ordynariusz diecezji białostocko-gdańskiej. Funkcję tę pełnił przez kolejnych siedemnaście lat. Rozpoczął budowę wielu cerkwi zarówno w Białymstoku, jak i w całej diecezji. Reaktywował życie monastyczne w ławrze supraskiej, przyczynił się do założenia żeńskich wspólnot monastycznych na białostockich Dojlidach i w Wojnowie. Sfinalizował starania o sprowadzenie do kraju relikwii świętego Gabriela Zabłudowskiego, patrona prawosławnych dzieci i młodzieży. W latach 1984-1990 prorektor Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie. Od 1990 profesor teologii. Od 18 kwietnia 1987 w randze arcybiskupa. W latach 1994-1998 kierował Prawosławnym Ordynariatem Wojska Polskiego (od 1996 w randze generała brygady).

Po śmierci metropolity Bazylego został wybrany przez Sobór Biskupów Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego na kolejnego zwierzchnika Cerkwi w Polsce. Funkcję tę pełni od 12 maja 1998.

Jako zwierzchnik PAKP dąży do nawiązywania i zacieśniania kontaktów ze wszystkimi kanonicznymi Cerkwiami lokalnymi. Uczestniczy w soborach hierarchów lokalnych Cerkwi, osobiście angażując się w rozwiązywanie konfliktowych sytuacji w prawosławnym świecie. Za jego urzędowania nastąpiła intensyfikacja obecności prawosławia w podstawowych instytucjach państwowych - wojsku, szpitalach, szkołach, więzieniach, a także w audycjach radiowych i telewizyjnych. Duży nacisk kładzie na wykształcenie prawosławnej kadry naukowej, zwłaszcza w ramach Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej, której jest wykładowcą.

W 1999 dzięki jego staraniom powołana została również Katedra Teologii Prawosławnej na Uniwersytecie w Białymstoku, która nawiązała współpracę z Instytutem św. Sergiusza w Paryżu oraz Wydziałem Teologicznym Uniwersytetu w Jassach (Rumunia).

Jest doktorem honoris causa Seminarium św. Włodzimierza w USA (2000), Uniwersytetu w Białymstoku (2001), Uniwersytetu w Salonikach (2002) oraz Mińskiej Akademii Teologicznej (2002). Otrzymał wiele odznaczeń lokalnych Cerkwi m.in. Wielki Krzyż Apostoła Pawła, najwyższe odznaczenie Cerkwi greckiej, oraz Order św. Sawy I stopnia, przyznawane wybitnym osobistościom prawosławnego świata przez Cerkiew serbską. 21 stycznia 2007 otrzymał z rąk patriarchy Moskwy Aleksego II nagrodę "Za wybitną działalność na rzecz umocnienia jedności narodów prawosławnych".