Sieweczka obrożna

Sieweczka obrożna

Ptak po prawej to osobnik młodociany

Systematyka

Domena

Charadrius

sieweczka obrożna

Nazwa systematyczna

Charadrius hiaticula

Ch. hiaticula hiaticula
Ch. hiaticula tundrae

Status ochronny

Sieweczka obrożna (Charadrius hiaticula) - średni ptak wędrowny z rodziny siewkowatych, zamieszkujący w zależności od podgatunku:

Charadrius hiaticula hiaticula - zachodnia Europa i południowa część Półwyspu Skandynawskiego, Islandia i Grenlandia oraz północno-wschodnia Kanada. Zimuje w pasie od Wysp Brytyjskich do Afryki. W Polsce nieliczny ptak gniazdowy, nieco liczniejszy na wybrzeżu. Dużo liczniejszy podczas przelotów w marcu - maju i lipcu - październiku.
Charadrius hiaticula tundrae - północna część Półwyspu Skandynawskiego i północna Rosja. Zimuje na wybrzeżach Morza Kasijskiego w południowo-zachodniej Azji i południowej Afryce.

Cechy gatunku: Samiec w upierzeniu godowym ma białą głowę, szyję i spód ciała. Przód głowy (poza białym czołem) i pokrywy uszne czarne. Czarna także obroża na szyi. Wierzch głowy, grzbiet i skrzydła brązowoszare. Nogi i dziób pomarańczowe. Jedynie koniec dzioba czarny. Samica podobna do samca, ale o mniejszych czarnych plamach. Osobniki młodociane zamiast barwy czarnej mają brązowoszarą, a na szyi nie ma pełnej obroży, a jedynie półobroża. Podgatunek Ch. h. tundrae jest mniejszy, o ciemniejszym wierzchu i bledszym dziobie. Od bardzo podobnej sieweczki rzecznej różni ją większy obszar zajęty przez czarną plamę na głowie, inny kolor dzioba i biały kolor na wierzchu skrzydeł widoczny w locie.
Wymiary średnie: dł. ciała ok. 18-20 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 40-57 cm
waga ok. 40-80 g
Biotop: Piaszczyste, pokryte ubogą roślinnością brzegi mórz i rzek.
Gniazdo: Na ziemi, zazwyczaj w pobliżu wody.
Jaja: W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w kwietniu - czerwcu 4 (rzadko 3) jaja.
Wysiadywanie: Jaja wysiadywane są przez okres 21 do 27 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta są zagniazdownikami. W razie niebezpieczeństwa kładą się na ziemi, a rodzice symulując zranienie starają się odciągnąć od nich drapieżnika. Zdolność lotu uzyskują w 4 tygodniu.
Pożywienie: Głównie owady, a także inne drobne bezkręgowce.
Ochrona: Gatunek chroniony.

Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu biologii, fauna Polski, ptaki Polski.