Skóra

Z Wikipedii

Skóra (łac. cutis, gr. derma) - największy narząd powłoki wspólnej (łac. integumentum communae) kręgowców o złożonej budowie i wielorakich funkcjach; powłoka właściwa.

Spis treści 1 Funkcje skóry 2 Budowa skóry 3 Przydatki skóry (wytwory naskórka) 4 Gruczoły 5 Unaczynienie skóry 6 Przypisy 7 Zobacz też

[edytuj] Funkcje skóry

Podstawowe funkcje skóry to:

• izolacja środowiska wewnętrznego od zewnętrznego (czynników fizycznych, chemicznych i biologicznych) - mechaniczna osłona i obrona organizmu głównie przed drobnoustrojami chorobotwórczymi (ważny składnik odporności nieswoistej)
• udział w oddychaniu (tylko kręgowce niższe)
• termoregulacja ustroju
• udział w gospodarce wodno-elektrolitowej (gruczoły potowe)
• percepcja (odbiór) bodźców ze środowiska zewnętrznego (dotyk, ból, ciepło, zimno) poprzez receptory w skórze i naskórku
• melanogeneza (melanina chroni organizm przed mutagennym promieniowaniem ultrafioletowym)
• wchłanianie niektórych substancji
• gospodarka tłuszczowa
• gospodarka witaminowa (synteza witaminy D₃ z 7-dehydrocholesterolu).
• wydzielanie dokrewne i reakcje odpornościowe (skóra zawiera komórki Langerhansa należące do APC).

Skóra jest narządem pokrywającym i osłaniającym ustrój. Ogólna powierzchnia skóry u człowieka wynosi 1,5-2 m², a grubość wynosi 1,5-5 mm. Składa się z trzech warstw: naskórka, skóry właściwej i tkanki podskórnej. Naskórek składa się głównie z dojrzewających komórek nabłonkowych, nazywanych keratynocytami i tworzy kilka warstw: podstawną, kolczystą, ziarnistą i rogową. Oprócz keratynocytów w naskórku znajdują się również komórki barwnikowe — melanocyty, komórki odpowiedzialne za reakcje immunologiczne - komórki Langerhansa i komórki układu nerwowego — komórki Merkela. W skórze właściwej utworzonej z tkanki łącznej znajdują się włókna kolagenowe i elastyna oraz elementy komórkowe: fibroblasty, mastocyty i komórki krwi oraz naczynia i nerwy. Tkankę podskórną tworzy tkanka tłuszczowa i łączna. W skórze znajdują się przydatki skóry: gruczoły potowe (gruczoły ekrynowe i apokrynowe), gruczoły łojowe, paznokcie i włosy. Skóra spełnia wiele czynności ochronnych: przed zakażeniem bakteriami, grzybami, wirusami, przed czynnikami mechanicznymi, termicznymi, chemicznymi i promieniowaniem świetlnym, oraz zapewnia niezmienne warunki dla środowiska wewnętrznego organizmu (homeostazę). Poza tym skóra spełnia czynność percepcyjną ciepła, bólu, dotyku, ekspresyjną w wyrażaniu stanów emocjonalnych, resorpcyjną oraz bierze udział w magazynowaniu i przemianie materii. Skóra w okolicy otworów naturalnych (usta, nozdrza, odbyt, pochwa itp.) przechodzi w błony śluzowe. U człowieka najcieńsza jest na powiekach, natomiast najgrubsza jest na pięcie^[1].

[edytuj] Budowa skóry

Skóra składa się z trzech warstw (licząc od zewnątrz):

• naskórek (epidermis) - warstwa zewnętrzna pełniąca funkcję ochronną i rozrodczą, która posiada barwnik - melaninę, nadającą włosom i skórze barwę; naskórek dzieli się na 4 lub 5 warstw w zależności od grubości. Są to (od dołu):
  • warstwa podstawna (łac. stratum basale)
  • warstwa kolczysta (łac. stratum spinosum)
  • warstwa ziarnista (łac. stratum granulosum)

    warstwa jasna (łac. stratum lucidum) - tylko w miejscach gdzie skóra jest gruba - na podeszwach stóp, zwłaszcza na piętach i wewnętrznej stronie dłoni

  • warstwa rogowa (łac. stratum corneum), która dzieli się na warstwę zbitą (łac. stratum compactum) i warstwę rogowaciejącą (łac. stratum disjunctum)
• skóra właściwa (łac. cutis vera) - warstwa środkowa, zawiera receptory, naczynia krwionośne, nerwy oraz gruczoły, np. potowe, jest to warstwa odżywcza i wspierająca (ma od 1 do 3 mm grubości)
• tkanka podskórna (łac. hypodermis, tela subcutanea) - warstwa najgłębsza, zbudowana z tkanki łącznej właściwej luźnej; zawiera komórki tłuszczowe, izoluje przed nagłymi zmianami temperatury.

[edytuj] Przydatki skóry (wytwory naskórka)

Do skóry zalicza się również przydatki skóry (adnexa cutis), powstające z nabłonka tworzącego naskórek:

• łuski (squamae)
• pióra
• włosy (pili) (m.in. rzęsy i brwi)
• paznokcie (ungues)
• pazury
• rogi
• kopyto.

Receptory w skórze są narządami zmysłów: dotyku, bólu (nocycepcja) i temperatury.

[edytuj] Gruczoły

W skórze właściwej i w warstwie podskórnej występują gruczoły potowe i łojowe, naczynia krwionośne i ciałka zmysłów.

Do przydatków skóry należą też gruczoły (glandulae cutis):

• gruczoły potowe (glandulae sudoriferae) (ssaki)
• gruczoły łojowe (glandulae sebaceae)(ssaki)
• gruczoły sutkowe (glandulae mammariae) (ssaki)
• gruczoły śluzowe (glandulae mucosae) (ryby i płazy)
• gruczoły mlekowe (glandulae lactiferae)
• gruczoły jadowe (gady i płazy)
• gruczoły kuprowe (ptaki).

[edytuj] Unaczynienie skóry

• sieć głęboka - skóra właściwa, tkanka podskórna
• sieć podbrodawkowa - u podstawy brodawek
• sieć powierzchowna

Przy oziębieniu następuje odruchowy skurcz naczyń krwionośnych i mięśni stroszących włosy (musculi arectores pilorum).

[edytuj] Przypisy

1. ↑ Opracowano na podstawie: prof. dr hab. med. Waldemar Placek Wybrane pojęcia z dermatologii "Encyklopedia Badań Medycznych" Wydawnictwo Medyczne MAKmed, Gdańsk 1996

[edytuj] Zobacz też

• dermatologia
• pory