Skoki narciarskie na igrzyskach olimpijskich

Z Wikipedii

Skoki narciarskie rozgrywane są od pierwszych Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Chamonix w 1924 roku. Aż do igrzysk w Squaw Valley w roku 1960 rozgrywany był tylko jeden konkurs na normalnej skoczni. Od 1964 r. i igrzysk w austriackim Innsbrucku rozgrywano już dwa - na skoczni normalnej i dużej, najpierw na skoczniach K70 i K 90, a obecnie na K 90 i K 120. W roku 1988 na Zimowej Olimpiadzie w Calgary dodano jeszcze konkurs drużynowy.

Pięć pierwszych Igrzysk całkowicie zdominowali Norwegowie. Dopiero w 1956 roku złoto olimpijskie pojechało do innego niż Norwegia kraju - zostało zdobyte przez Antti Hyvärinena z Finlandii. Jedynym zawodnikiem, który zdobył 3 indywidualne złote medale był Matti Nykänen z Finlandii. On też jako pierwszy zdobył dwa indywidualne złote medale olimpijskie na tej samej olimpiadzie w Calgary. Drugim skoczkiem, który dostąpił tego zaszczytu był Simon Ammann ze Szwajcarii w Salt Lake City.

Dla Polaków historia zimowych olimpiad to przede wszystkim złoty medal Wojciecha Fortuny w 1972 roku w Sapporo (Japonia). Choć był wtedy dobrze zapowiadającym się młodym skoczkiem (19 lat) nikt na niego nie stawiał. Jego wyjazd do Sapporo wymusiła prasa sportowa, która poparła wniosek trenera Janusza Forteckiego, po tym jak skoczek osiągnął kilka godnych uwagi rezultatów. Już podczas konkursu na skoczni średniej zaprezentował się bardzo dobrze, zdobywając szóste miejsce. W drugim konkursie - 11 lutego 1972 - jego skok na odległość 111 metrów był nokautem dla całej elity najlepszych na świecie. Mimo krótkiego skoku w drugiej serii (zaledwie 87,5 m) Fortuna utrzymał i obronił tytuł mistrza olimpijskiego - jedynego w historii polskich skoków narciarskich.

Drugim naszym medalistą olimpijskim jest Adam Małysz, który na igrzyskach Salt Lake City w 2002 roku zdobył dwa medale - srebrny (na dużej skoczni) i brązowy (na normalnej). W walkę Małysza z Hannawaldem zupełnie nieoczekiwanie wmieszał się młodziutki Szwajcar Simon Ammann, który ani wcześniej, ani nigdy później nie osiągnął tak fenomenalnej formy, jak właśnie wtedy na amerykańskiej ziemi.

Podczas igrzysk w Turynie w 2006 roku niespodziewanym sukcesem polskich skoków było zajęcie 5. miejsca w konkursie drużynowym. Wygrali Austriacy, przed Finami i Norwegami.

Spis treści

1 Medaliści olimpijscy
2 Najwięcej medali olimpijskich
3 Najwięcej razy na podium w historii igrzysk olimpijskich
4 Polscy skoczkowie w historii Igrzysk
5 Zobacz też

[edytuj] Medaliści olimpijscy

1924 - Chamonix - 1. Jacob Tullin Thams (Norwegia), 2. Narve Bonna (Norwegia), 3. Anders Haugen (Stany Zjednoczone)
1928 - St. Moritz - 1. Alf Andersen (Norwegia), 2. Sigmund Ruud (Norwegia), 3. Rudolf Burkert (Czechosłowacja)
1932 - Lake Placid - 1. Birger Ruud (Norwegia), 2. Hans Beck (Norwegia), 3. Kaare Wahlberg (Norwegia)
1936 - Garmisch-Partenkirchen - 1. Birger Ruud (Norwegia), 2. Sven Eriksson (Szwecja), 3. Reidar Andersen (Norwegia)
1948 - St. Moritz - 1. Petter Hugsted (Norwegia), 2. Birger Ruud (Norwegia), 3. Thorleif Schjelderup (Norwegia)
1952 - Oslo - 1. Arnfinn Bergmann (Norwegia), 2. Tobjorn Falkanger (Norwegia), 3. Karl Holmstrom (Szwecja)
1956 - Cortina d'Ampezzo - 1. Antti Hyvärinen (Finlandia), 2. Aulis Kallakorpi (Finlandia), 3. Harry Glaß (NRD)
1960 - Squaw Valley - 1. Helmut Recknagel (NRD), 2. Niilo Halonen (Finlandia), 3. Otto Leodolter (Austria)
1964 - Innsbruck
- Duża skocznia - 1. Toralf Engan (Norwegia), 2. Veikko Kankkonen (Finlandia), 3. Torgeir Brandtzag (Norwegia)
- Normalna skocznia - 1. Veikko Kankkonen (Finlandia), 2. Toralf Engan (Norwegia), 3. Torgeir Brandtzag (Norwegia)
1968 - Grenoble
- Duża skocznia - 1. Władimir Biełousow (ZSRR), 2. Jiří Raška (Czechosłowacja), 3. Lars Grini (Norwegia)
- Normalna skocznia - 1. Jiří Raška (Czechosłowacja), 2. Reinhold Bachler (Austria), 3. Baldur Preiml (Austria)
1972 - Sapporo
- Duża skocznia - 1. Wojciech Fortuna (Polska), 2. Walter Steiner (Szwajcaria), 3. Rainer Schmidt (NRD)
- Normalna skocznia - 1. Yukio Kasaya (Japonia), 2. Akitsugu Konno (Japonia), 3. Seiji Aochi (Japonia)
1976 - Innsbruck
- Duża skocznia - 1. Karl Schnabl (Austria), 2. Anton Innauer (Austria), 3. Henry Glass (NRD)
- Normalna skocznia - 1. Hans-Georg Aschenbach (NRD), 2. Jochen Danneberg (NRD), 3. Karl Schnabl (Austria)
1980 - Lake Placid
- Duża skocznia - 1. Jouko Törmänen (Finlandia), 2. Hubert Neuper (Austria), 3. Jari Puikkonen (Finlandia)
- Normalna skocznia - 1. Anton Innauer (Austria), 2. Manfred Deckert (NRD), 3. Hirozaku Yagi (Japonia)
1984 - Sarajewo
- Duża skocznia - 1. Matti Nykänen (Finlandia), 2. Jens Weißflog (NRD), 3. Pavel Ploc (Czechosłowacja)
- Normalna skocznia - 1. Jens Weißflog (NRD), 2. Matti Nykänen (Finlandia), 3. Jari Puikkonen (Finlandia)
1988 - Calgary
- Duża skocznia - 1. Matti Nykänen (Finlandia), 2. Erik Johnsen (Norwegia), 3. Matjaz Debelak (Jugosławia)
- Normalna skocznia - 1. Matti Nykänen (Finlandia), 2. Pavel Ploc (Czechosłowacja), 3. Jiři Malec (Czechosłowacja)
- Duża skocznia drużynowo - 1. Finlandia (Matti Nykänen, Ari-Pekka Nikkola, Jari Puikkonen, Tuormo Ylipulli), 2. Jugosławia (Primož Ulaga, Matjaž Zupan, Matjaž Debelak, Miran Tepeš), 3. Norwegia (Ole Christian Eidhammer, Jon Inge Kjørum, Ole Gunnar Fidjestøl,Erik Johnsen)
1992 - Albertville
- Duża skocznia - 1. Toni Nieminen (Finlandia), 2. Martin Höllwarth (Austria), 3. Heinz Kuttin (Austria)
- Normalna skocznia - 1. Ernst Vettori (Austria), 2. Martin Höllwarth (Austria), 3. Toni Nieminen (Finlandia)
- Duża skocznia drużynowo - 1. Finlandia (Ari-Pekka Nikkola, Mika Laitinen, Risto Laakkonen, Toni Nieminen), 2. Austria (Heinz Kuttin, Ernst Vettori, Martin Höllwarth, Andreas Felder), 3. Czechosłowacja (Tomáš Goder, František Jež, Jaroslav Sakala, Jiří Parma)
1994 - Lillehammer
- Duża skocznia - 1. Jens Weißflog (Niemcy), 2. Espen Bredesen (Norwegia), 3. Andreas Goldberger (Austria)
- Normalna skocznia - 1. Espen Bredesen (Norwegia), 2. Lasse Ottesen (Norwegia), 3. Dieter Thoma (Niemcy)
- Duża skocznia drużynowo - 1. Niemcy (Hansjörg Jäkle, Christof Duffner, Dieter Thoma, Jens Weißflog), 2. Japonia (Jinya Nishikata, Takanobu Okabe, Noriaki Kasai, Masahiko Harada), 3. Austria (Heinz Kuttin, Christian Moser, Stefan Horngacher, Andreas Goldberger)
1998 - Nagano
- Duża skocznia - 1. Kazuyoshi Funaki (Japonia), 2. Jani Soininen (Finlandia), 3. Masahiko Harada (Japonia)
- Normalna skocznia - 1. Jani Soininen (Finlandia), 2. Kazuyoshi Funaki (Japonia), 3. Andreas Widhölzl (Austria)
- Duża skocznia drużynowo - 1. Japonia (Takanobu Okabe, Hiroya Saitō, Masahiko Harada, Kazuyoshi Funaki), 2. Niemcy (Sven Hannawald, Martin Schmitt, Hansjörg Jäkle, Dieter Thoma), 3. Austria (Reinhard Schwarzenberger, Martin Höllwarth, Stefan Horngacher, Andreas Widhölzl)
2002 - Salt Lake City
- Duża skocznia - 1. Simon Ammann (Szwajcaria), 2. Adam Małysz (Polska), 3. Matti Hautamäki (Finlandia)
- Normalna skocznia - 1. Simon Ammann (Szwajcaria), 2. Sven Hannawald (Niemcy), 3. Adam Małysz (Polska)
- Duża skocznia drużynowo - 1. Niemcy (Martin Schmitt, Michael Uhrmann, Stephan Hocke, Sven Hannawald), 2. Finlandia (Matti Hautamäki, Risto Jussilainen, Veli-Matti Lindström, Janne Ahonen), 3. Słowenia (Robert Kranjec, Primož Peterka, Damjan Fras, Peter Žonta)
2006 - Turyn (Pragelato)
- Duża skocznia - 1. Thomas Morgenstern (Austria), 2. Andreas Kofler (Austria), 3. Lars Bystøl (Norwegia)
- Normalna skocznia - 1. Lars Bystøl (Norwegia), 2. Matti Hautamäki (Finlandia), 3. Roar Ljøkelsøy (Norwegia)
- Duża skocznia drużynowo - 1. Austria (Andreas Widhölzl, Andreas Kofler, Martin Koch, Thomas Morgenstern), 2. Finlandia (Tami Kiuru, Janne Happonen, Janne Ahonen, Matti Hautamäki), 3. Norwegia (Lars Bystøl, Bjørn Einar Romøren, Tommy Ingebrigtsen, Roar Ljøkelsøy)
2010 - Vancouver (Whistler)
- Duża skocznia - 1. , 2. , 3.
- Normalna skocznia - 1. , 2., 3.
- Duża skocznia drużynowo - 1. , 2. , 3.

[edytuj] Najwięcej medali olimpijskich

(medale zdobyte w konkursach indywidualnych)

Miejsce	Imię i nazwisko	Kraj	1 miejsca	2 miejsca	3 miejsca
1.	Matti Nykänen	FIN	3	1	0
2.	Birger Ruud	NOR	2	1	0
	Jens Weissflog	GER	2	1	0
4.	Simon Amman	SUI	2	0	0
5.	Toralf Engan	NOR	1	1	0
	Jiří Raška	CZE	1	1	0
	Anton Innauer	AUT	1	1	0
	Espen Bredesen	NOR	1	1	0
	Kazuyoshi Funaki	JPN	1	1	0
	Jani Soininen	FIN	1	1	0
	Veikko Kankkonen	FIN	1	1	0
12.	Karl Schnabl	AUT	1	0	1
	Toni Nieminen	FIN	1	0	1
	Lars Bystøl	NOR	1	0	1
15.	Jacob Tullin Thams	NOR	1	0	0
	Alf Andersen	NOR	1	0	0
	Petter Hugsted	NOR	1	0	0
	Arnfinn Bergmann	NOR	1	0	0
	Antti Hyvärinen	FIN	1	0	0
	Helmut Recknagel	NRD	1	0	0
	Władimir Biełousow	CCCP	1	0	0
	Wojciech Fortuna	POL	1	0	0
	Yukio Kasaya	JPN	1	0	0
	Hans-Georg Aschenbach	NRD	1	0	0
	Jouko Törmänen	FIN	1	0	0
	Ernst Vettori	AUT	1	0	0
	Thomas Morgenstern	AUT	1	0	0
28.	Martin Höllwarth	AUT	0	2	0
29.	Pavel Ploc	CZE	0	1	1
	Adam Małysz	POL	0	1	1
	Matti Hautamäki	FIN	0	1	1
32.	Narve Bonna	NOR	0	1	0
	Sigmund Ruud	NOR	0	1	0
	Hans Beck	NOR	0	1	0
	Sven Eriksson	SWE	0	1	0
	Tobjorn Falkanger	NOR	0	1	0
	Aulis Kallakorpi	FIN	0	1	0
	Niilo Halonen	FIN	0	1	0
	Reinhold Bachler	AUT	0	1	0
	Walter Steiner	SUI	0	1	0
	Akitsugu Konno	JPN	0	1	0
	Jochen Danneberg	NRD	0	1	0
	Hubert Neuper	AUT	0	1	0
	Manfred Deckert	NRD	0	1	0
	Erik Johnsen	NOR	0	1	0
	Lasse Ottesen	NOR	0	1	0
	Sven Hannawald	GER	0	1	0
	Andreas Kofler	AUT	0	1	0
49.	Torgeir Brandtzag	NOR	0	0	2
	Jari Puikkonen	FIN	0	0	2
51.	Anders Haugen	USA	0	0	1
	Rudolf Burkert	CZE	0	0	1
	Kaare Wahlberg	NOR	0	0	1
	Reidar Andersen	NOR	0	0	1
	Thorleif Schjelderup	NOR	0	0	1
	Karl Holmstrom	SWE	0	0	1
	Harry Glass	NRD	0	0	1
	Otto Leodolter	NOR	0	0	1
	Lars Grini	NOR	0	0	1
	Baldur Preiml	AUT	0	0	1
	Rainer Schmidt	NRD	0	0	1
	Seiji Aochi	JPN	0	0	1
	Henry Glass	NRD	0	0	1
	Hirozaku Yagi	JPN	0	0	1
	Matjaz Debelak	YUG	0	0	1
	Jiři Malec	CZE	0	0	1
	Heinz Kuttin	AUT	0	0	1
	Andreas Goldberger	AUT	0	0	1
	Dieter Thoma	GER	0	0	1
	Masahiko Harada	JPN	0	0	1
	Andreas Widhölzl	AUT	0	0	1
	Roar Ljøkelsøy	NOR	0	0	1