Skoki narciarskie na mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym
Z Wikipedii
Skoki narciarskie na mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym (zwane też jako Mistrzostwa świata w skokach narciarskich[1]) są częścią MŚ w narciarstwie klasycznym odbywających się one co 2 lata. Pierwszy konkurs odbył się w 1925 roku w Jańskich Łaźniach (Czechosłowacja). Przed II wojną światową impreza rozgrywana była praktycznie corocznie, a od 1950 roku wprowadzono czteroletni cykl, na przemian z sezonem olimpijskim. Dopiero w 1985 roku zdecydowano o 2 letniej przerwie między mistrzostwami.
Już w 1929 roku MŚ odbyły się w Polsce - w Zakopanem, jednak nasi reprezentanci wypadli tam raczej słabo - całe podium należało do skoczków norweskich. W roku 1938, podczas zawodów w Lahti wspaniale spisał się Stanisław Marusarz, który zdobył dla Polski srebrny medal. Triumfował wówczas Norweg Asbjørn Ruud, jednakże wielu po dziś dzień uważa, iż prawdziwym zwycięzcą tych mistrzostw był Polak.
Od samego początku do roku 1962, skoczkowie rozgrywali tylko jeden konkurs indywidualny i to na dużo mniejszych niż obecnie obiektach (najwyższa skocznia o punkcie konstrukcyjnym K-70). Od 1962 do 1989 skoczkowie skakali na dwóch rodzajach skoczni: K-70 i K-90, gdzie wyłaniano dwóch mistrzów świata. W roku 1991 po raz pierwszy skakano na skoczniach K-120. Od 1982 roku w skład MŚ weszły konkursy drużynowe - do roku 2001 tylko jeden konkurs, a dopiero w 2001 - pod naciskiem gospodarzy - zorganizowano w Lahti aż dwa konkursy drużynowe: na skoczni K-90 i K-120.
Trzykrotnie MŚ odbyły się w Polsce, w Zakopanem (1929, 1939 i 1962). W całej historii MŚ w narciarstwie klasycznym reprezentanci Polski zdołali wywalczyć w skokach narciarskich 8 medali, a to za sprawą wspomnianego Stanisława Marusarza (1938) - srebro, oraz Antoniego Łaciaka (1962) - srebro, Stanisława Gąsienicy Daniela (1970) - brąz i Adama Małysza - (2001) - złoto i srebro, (2003) - dwa złota, (2007) - złoto.
Spis treści |
[edytuj] Medaliści MŚ (konkurs indywidualny)
[edytuj] Kwestia podwójnego mistrzostwa
Do roku 1980 każdy medalista Igrzysk Olimpijskich zostawał automatycznie medalistą Mistrzostw Świata. Tym samym pierwszym Polakiem, który został Mistrzem Świata w skokach narciarskich jest Wojciech Fortuna, który wygrał złoto na Olimpiadzie w Sapporo w 1972 roku. W powyższej statystyce nie uwzględniono jednak tego faktu, traktując te dwie imprezy niezależnie.
[edytuj] Najwięcej razy na podium w historii mistrzostw świata
(indywidualnie, nie wliczając tzw. podwójnego mistrzostwa)
Miejsce | Imię i nazwisko | Kraj | 1 miejsca | 2 miejsca | 3 miejsca |
---|---|---|---|---|---|
1. | Adam Małysz | POL | 4 | 1 | 0 |
2. | Birger Ruud | NOR | 3 | 1 | 0 |
3. | Jens Weißflog | GER | 2 | 1 | 2 |
4. | Masahiko Harada | JPN | 2 | 1 | 1 |
5. | Martin Schmitt | GER | 2 | 1 | 0 |
6. | Janne Ahonen | FIN | 2 | 0 | 2 |
7. | Bjørn Wirkola | NOR | 2 | 0 | 0 |
Gari Napalkow | CCCP | 2 | 0 | 0 | |
Hans-Georg Aschenbach | NRD | 2 | 0 | 0 | |
10. | Jari Puikkonen | FIN | 1 | 2 | 0 |
11. | Matti Nykänen | FIN | 1 | 1 | 2 |
12. | Willhelm Dick | CZE | 1 | 1 | 0 |
Kristian Johansson | NOR | 1 | 1 | 0 | |
Andreas Felder | AUT | 1 | 1 | 0 | |
Tommy Ingebrigtsen | NOR | 1 | 1 | 0 | |
Simon Amman | SUI | 1 | 1 | 0 | |
17. | Helmut Recknagel | NRD | 1 | 0 | 2 |
18. | Sigmund Ruud | NOR | 1 | 0 | 1 |
Armin Kogler | AUT | 1 | 0 | 1 | |
Per Bergerud | NOR | 1 | 0 | 1 | |
Heinz Kuttin | AUT | 1 | 0 | 1 | |
22. | Jacob Tullin Thams | NOR | 1 | 0 | 0 |
Tore Edman | SWE | 1 | 0 | 0 | |
Gunnar Andersen | NOR | 1 | 0 | 0 | |
Marcel Reymond | SUI | 1 | 0 | 0 | |
Asbjørn Ruud | NOR | 1 | 0 | 0 | |
Josef Bradl | AUT | 1 | 0 | 0 | |
Hans Bjørnstad | NOR | 1 | 0 | 0 | |
Matti Pietikäinen | FIN | 1 | 0 | 0 | |
Juhani Kärkinen | FIN | 1 | 0 | 0 | |
Toralf Engan | NOR | 1 | 0 | 0 | |
Matthias Buse | NRD | 1 | 0 | 0 | |
Tapio Räisänen | FIN | 1 | 0 | 0 | |
Jiri Parma | CZE | 1 | 0 | 0 | |
Franci Petek | YUG | 1 | 0 | 0 | |
Espen Bredesen | NOR | 1 | 0 | 0 | |
Takanobu Okabe | JPN | 1 | 0 | 0 | |
Kazuyoshi Funaki | JPN | 1 | 0 | 0 | |
Rok Benkovič | SVN | 1 | 0 | 0 | |
40. | Reidar Andersen | NOR | 0 | 3 | 0 |
41. | Andreas Goldberger | AUT | 0 | 2 | 2 |
42. | Vegard Opaas | NOR | 0 | 1 | 1 |
Ari-Pekka Nikkola | FIN | 0 | 1 | 1 | |
Jaroslav Sakala | CZE | 0 | 1 | 1 | |
Hideharu Miyahira | JPN | 0 | 1 | 1 | |
Jakub Janda | CZE | 0 | 1 | 1 | |
Roar Ljøkelsøy | NOR | 0 | 1 | 1 | |
48. | Henry Ljungmann | NOR | 0 | 1 | 0 |
Otto Aasen | NOR | 0 | 1 | 0 | |
Fritz Kaufmann | SUI | 0 | 1 | 0 | |
Rudolf Burkert | CZE | 0 | 1 | 0 | |
Arne Hovde | NOR | 0 | 1 | 0 | |
Stanisław Marusarz | POL | 0 | 1 | 0 | |
Thure Lindgren | SWE | 0 | 1 | 0 | |
Veikko Heinonen | FIN | 0 | 1 | 0 | |
Ensio Hyytiä | FIN | 0 | 1 | 0 | |
Antoni Łaciak | POL | 0 | 1 | 0 | |
Nikołaj Kamienski | CCCP | 0 | 1 | 0 | |
Takashi Futisawa | JPN | 0 | 1 | 0 | |
Yukio Kasaya | JPN | 0 | 1 | 0 | |
Jiří Raška | JPN | 0 | 1 | 0 | |
Dietrich Kampf | NRD | 0 | 1 | 0 | |
Heinz Wosipiwo | NRD | 0 | 1 | 0 | |
Henry Glass | NRD | 0 | 1 | 0 | |
Alois Lipburger | AUT | 0 | 1 | 0 | |
Olav Hansson | NOR | 0 | 1 | 0 | |
Kent Johansen | NOR | 0 | 1 | 0 | |
Rune Olijnyk | NOR | 0 | 1 | 0 | |
Hiroya Saito | JPN | 0 | 1 | 0 | |
Dieter Thoma | GER | 0 | 1 | 0 | |
Sven Hannawald | GER | 0 | 1 | 0 | |
Matti Hautamäki | FIN | 0 | 1 | 0 | |
Harri Olli | FIN | 0 | 1 | 0 | |
75. | Sven Eriksson | SWE | 0 | 0 | 3 |
76. | Aleksej Borowitin | CCCP | 0 | 0 | 2 |
Noriaki Kasai | JPN | 0 | 0 | 2 | |
78. | Frantisek Wende | CZE | 0 | 0 | 1 |
Georg Østerholt | NOR | 0 | 0 | 1 | |
Bertil Carlsson | SWE | 0 | 0 | 1 | |
Hans Kleppen | NOR | 0 | 0 | 1 | |
Alf Andersen | NOR | 0 | 0 | 1 | |
Sigurd Solid | NOR | 0 | 0 | 1 | |
Hilmar Myhra | NOR | 0 | 0 | 1 | |
Arnfinn Bergmann | NOR | 0 | 0 | 1 | |
Arnholdt Kongsgaard | NOR | 0 | 0 | 1 | |
Bror Östman | SWE | 0 | 0 | 1 | |
Niilo Halonen | FIN | 0 | 0 | 1 | |
Paavo Lukkariniemi | FIN | 0 | 0 | 1 | |
Kjell Sjöberg | SWE | 0 | 0 | 1 | |
Lars Grini | NOR | 0 | 0 | 1 | |
Stanisław Gąsienica Daniel | POL | 0 | 0 | 1 | |
Rudolf Höhnl | CZE | 0 | 0 | 1 | |
Falko Weißpflog | NRD | 0 | 0 | 1 | |
Ole Bremseth | NOR | 0 | 0 | 1 | |
Ernst Vettori | AUT | 0 | 0 | 1 | |
Mika Laitinen | FIN | 0 | 0 | 1 | |
Sylvain Freiholz | SUI | 0 | 0 | 1 | |
Martin Höllwarth | AUT | 0 | 0 | 1 | |
Thomas Morgenstern | AUT | 0 | 0 | 1 |
[edytuj] Najwięcej razy na podium w historii mistrzostw świata
(drużyny)
Miejsce | Kraj | Zwycięstwa | 2. miejsca | 3. miejsca |
---|---|---|---|---|
1. | Finlandia | 6 | 5 | 1 |
2. | Austria | 5 | 2 | 4 |
3. | NRD/ Niemcy | 2 | 3 | 3 |
4. | Norwegia | 2 | 2 | 3 |
5. | Japonia | 0 | 3 | 2 |
6. | Czechy | 0 | 1 | 2 |
6. | Słowenia | 0 | 0 | 1 |
[edytuj] Przypisy
- ↑ Oficjalnie nie istnieje taka impreza jak Mistrzostwa świata w skokach narciarskich, istnieją tylko Mistrzostwa świata w narciarstwie klasycznym, w czasie których sportowcy walczą o medale w skokach narciarskich
Skoki narciarskie · Skocznia narciarska · Skoczek narciarski · Loty narciarskie · Mamucie skocznie
Skoki narciarskie na Igrzyskach · Skoki narciarskie na MŚ w narciarstwie klasycznym · Mistrzostwa świata w lotach narciarskich
Skoki kobiet na MŚ juniorów · Skoki mężczyzn na MŚ juniorów
Puchar Świata · Puchar Świata w Zakopanem · Turniej Czterech Skoczni · Turniej Skandynawski · Letnie Grand Prix
Puchar Kontynentalny · Puchar Kontynentalny kobiet · Turniej Czterech Narodów
Johannisbad 1925 • Lahti 1926 • Cortina d'Ampezzo 1927 • Zakopane 1929 • Oslo 1930 • Oberhof 1931 • Innsbruck 1933 • Sollefteå 1934 • Vysoké Tatry 1935 • Chamonix 1937 • Lahti 1938 • Zakopane 1939 • Cortina d’Ampezzo 1941 (nieoficjalne) • Lake Placid 1950 • Falun 1954 • Lahti 1958 • Zakopane 1962 • Oslo 1966 • Vysoké Tatry 1970 • Falun 1974 • Lahti 1978 • Oslo 1982 • Engelberg i Rovaniemi 1984 (nieoficjalne) • Seefeld 1985 • Oberstdorf 1987 • Lahti 1989 • Val di Fiemme 1991 • Falun 1993 • Thunder Bay 1995 • Trondheim 1997 • Ramsau 1999 • Lahti 2001 • Val di Fiemme 2003 • Oberstdorf 2005 • Sapporo 2007 • Liberec 2009 • 2010 (nieoficjalne) • Oslo 2011 • 2013 •