SMS Szent István

Z Wikipedii

Historia
SMS Szent István

Położenie stępki	29 stycznia 1912
Wodowanie	17 stycznia 1914
Oddanie do służby	17 listopada 1915
Status okrętu	zatopiony 10 czerwca 1918
Stocznia	Stabilimento Tecnico Triestino
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa 20 000 ton
Długość	152 metry
Szerokość	27,9 metra
Zanurzenie	8,7 metra
Napęd	12 kotłów Babcock & Wilcox , 4 turbiny parowe AEG Curtis, 26 400 hp 4 śruby
Prędkość	20,4 węzła
Zasięg	4200 mil przy prędkości 10 węzłów
Załoga	1087
Uzbrojenie	12 × 305 mm w wieżach trójdziałowych 12 × 150 mm w jednodziałowych kazamatach 18 × 70 mm w jednodziałowych podstawach 4 × 533 mm wyrzutnie torpedowe
Wyposażenie lotnicze	brak

SMS Szent István był austro-węgierskim drednotem typu Tegetthoff, jedynym operującym z węgierskich portów Cesarstwa. Węgry uzyskały ten pancernik w ramach umowy o finansowaniu innych pancerników tego typu. Okręt został nazwany od pierwszego króla Węgier Stefana I - (Szent István w języku węgierskim).

Pancernik został zbudowany w Rijece (obecnie w Chorwacji), w jedynej dużej węgierskiej stoczni i został przyjęty do służby w 1915. Budowa w Węgrach spowodowała duże koszta ponieważ dotychczas stocznia w Rijece budowała jedynie stosunkowo małe okręty i z tego powodu sama musiała zostać przebudowana.

Okręt różnił się od swoich siostrzanych drednotów tym, że miał platformę zbudowaną naokoło przedniego komina, która ciągnęła się od mostka do drugiego komina. Na platformie zainstalowano kilka reflektorów poszukiwawczych. Inną różnicą w projekcie było zmodyfikowanie wylotów wentylatorów w pobliżu masztu głównego. Okręt także (jako jedyny tego typu) nie był wyposażony w sieci przeciwtorpedowe.

Okręt większość służby spędził w porcie w Pula. Został trafiony przez dwie torpedy wystrzelone z włoskiego kutra torpedowego MAS-15 10 czerwca 1918, w czasie rejsu na Morzu Adriatyckim (w czasie nieudanej próby przerwania blokady Otranto, i przewrócił się na bok. Zatonął szybko z powodu błędów w projekcie pancerników: małej wyporności i wysokiego środka ciężkości, który był spowodowany znaczną wagą 12 dział kalibru 305mm. Jedynie 89 marynarzy utonęło, częściowo z tego powodu, że każdy marynarz w Austro-Węgierskiej Marynarce Wojennej musiał umieć pływać zanim mógł być wyznaczony do służby frontowej.

"Szent István" jest jednym z trzech pancerników których zatopienie zostało sfilmowane (inne to HMS "Barham" i USS "Arizona"). Film z zatopienia okrętu był używany do zdobywania pieniędzy na Czerwony Krzyż.