Snoop Dogg
Z Wikipedii
 |
Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość. |
| Snoop Dogg | |
 |
|
| Imię i nazwisko | Cordozar Calvin Broadus, Jr. |
| Pseudonim | Snoop Doggy Dogg The D O Double G Bigg Snoop Dogg |
| Data i miejsce urodzenia | 20 października 1971 Long Beach |
| Gatunek | rap, gangsta rap |
| Zawód | raper aktor producent |
| Aktywność | 1989 – obecnie |
| Wytwórnia płytowa | Death Row Interscope Universal No Limit Priority TVT EMI Star Trak Geffen Doggystyle |
| Powiązania | 2pac Dr. Dre The Game Xzibit Tha Eastsidaz LBC Crew Tha Dogg Pound 213 Chamillionaire |
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
| Strona internetowa | |
Snoop Dogg, właściwie Cordozar Calvin Broadus, Jr. (ur. 20 października 1971 w Long Beach w Kalifornii) – amerykański raper i aktor. Do 1994 roku znany jako Snoop Doggy Dogg. Snoop Dogg współpracował z wieloma wykonawcami związanymi z kulturą hip-hopową (min. Dr. Dre, Ice Cube, 2Pac, The Game, Tha Dogg Pound, Coolio, Pharrell Williams, P. Diddy, Akon, Bow Wow), ale także popową (Mariah Carey, Justin Timberlake) i rockową (Beck, Marilyn Manson, Red Hot Chili Peppers, The Doors). Snoop Dogg zagrał w ponad 20 filmach, trzech serialach; w kilku produkcjach użyczył swojego głosu. W 2001 r. ukazała się jego autobiografia. Był członkiem gangu Crips.
Spis treści |
[edytuj] Kariera
Snoop zaczynał razem z Nate Doggiem i Warrenem G z którymi tworzył grupę 213. Warren G pokazał swojemu przyrodniemu bratu Dr. Dre taśmę demo Snoopa która bardzo się spodobała Dre. Jakiś czas po tym Dre wydał singel Deep Cover stworzony do filmu o tym samym tytule, gościnnie wystąpił w nim Snoop który spisał się rewelacyjnie.
Pod koniec roku 1992 Dr. Dre wydał swój pierwszy album w Death Row Records pt. The Chronic przy współudziale Snoop Dogga, który w znacznym stopniu przyczynił się do jego ogromnego sukcesu. Single "Nuthin' But A G Thang" i "Fuck Wit Dre Day" przyniosły mu sławę. Snoop nie mógł dłużej czekać i wydał swój debiutancki album Doggystyle w 1993 roku.
Sukces tego albumu był wielki, single "What's My Name?" i "Gin & Juice" utrzymały album Doggystyle w czołówce list przebojów aż do początku roku 1994. Kolejny album Snoopa był długo opóźniany, Tha Doggfather wydano 16 listopada 1996 bez udziału Dre. Premierę tego wydawnictwa przyćmiły inne wydarzenia, w szczególności zabójstwo przyjaciela Snoop Dogga – 2Paca i początek problemów wytwórni Death Row Records. Sprzedaż 2 milionów egzemplarzy albumu uznano za porażkę. Snoop Dogg przeniósł się do No Limit Records Mastera P, czym wywołał gniew Suge Knighta. W nowej wytwórni wydał swój kolejny album Da Game Is to Be Sold Not to Be Told, który był mocno krytykowany, jednak sprzedawał się bardzo dobrze. Następnie wydał kolejny album, tym razem w stylu G-Funk No Limit Top Dogg. Produkcja ta uzyskała rozgłos i Snoop Dogg powrócił na szczyt, a comeback potwierdził wydanym w 2000 roku albumem Tha Last Meal.
W 2002 roku rozpoczął współpracę z The Neptunes. Pharrell wyprodukował singlowe hity z nowego albumu Paid That Cost To Tha Boss, czyli "From Da Chuuuch To Da Palace" i "Beautiful", a album pokrył się platyną. Snoop Dogg kontynuował owocną współpracę z The Neptunes. Produkcja R&G (Rhythm & Gangsta): The Masterpiece to popis Pharrella jako producenta, który jest współautorem hitów: "Drop It Like It's Hot", "Let's Get Blown" i "Signs", stawkę singli uzupełniało "Ups & Downs/Bang Out". Album wywołał różne opinie: niektórzy uważali, iż album ten zrobił ze Snoop Dogga gwiazdę popu, inni, że zaczął tworzyć bardziej muzykalne utwory.W roku 2008 wydal nowy Album o nazwie "Ego Trippin"
Snoop Dogg postanowił zerwać z dotychczasowym stylem pop i R&B, koncentrując się na nowym albumie. Nowa produkcja Snoopa to Tha Blue Carpet Treatment, jest powrotem do korzeni i gangsterskich klimatów. Pierwszym singlem jest ponownie produkcja Pharrella "Vato" z gościnnym udziałem B-Reala z Cypress Hill. Drugim singlem z tej płyty jest "Thats that" z R Kelly.
Pod koniec października 2007 roku wziął udział w telewizyjnej gali stacji VH1 – Hip Hop Honors 2007 oraz poprowadził galę rozdania nagród MTV Europe Music Awards w Monachium. W grudniu 2007 wystartował jego reality show Snoop Dogg's Father Hood, opowiadający o nim i jego rodzinie. Program nadaje stacja E! Entertainment.
[edytuj] Dyskografia
[edytuj] Albumy solowe
- Doggystyle (1993; Death Row)
- Tha Doggfather (1996; Death Row)
- Da Game Is to Be Sold, Not to Be Told (1998; No Limit]]
- No Limit Top Dogg (1999; No Limit)
- Tha Last Meal (2000; No Limit]]
- Paid tha Cost to Be da Bo$$ (2002; Priority/Capitol)
- R&G (Rhythm & Gangsta): The Masterpiece (2004; Doggystyle/Geffen)
- Tha Blue Carpet Treatment (2006; Doggystyle/Geffen)
- Ego Trippin' (2008; Doggystyle/Geffen)
[edytuj] 213
- The Hard Way (2004; TVT)
[edytuj] Tha Eastsidaz
[edytuj] Mixtape'y "Welcome To Tha Chuuch"
- Volume 1-9
[edytuj] Single
- Who Am I (What's My Name)? (1993)
- Gin and Juice (1993)
- Doggy Dogg World (1994)
- Snoop's Upside Ya Head (1996)
- Vapors (1997)
- We Just Wanna Party with You (1997)
- Still a G Thang (1998)
- From tha Chuuuch to da Palace (2002)
- Beautiful (feat. Pharrell Williams) (2003)
- Drop It Like It's Hot (feat. Pharrell Williams) (2004)
- Outrageous (feat. Britney Spears & R.Kelly) (2004)
- Let's Get Blown (feat. Pharrell Williams) (2005)
- Signs (feat. Justin Timberlake & Uncle Charlie Wilson) (2005)
- Ups & Downs (2005)
- Real Soon (2005)
- Buttons (z Pussycat Dolls) (2006)
- Vato (feat. B-Real) (2006)
- That's That Shit (feat. R. Kelly) (2006)
- That girl (feat. Pharrell Williams) (2006)
- Hollywood Divorce (feat. Outkast & Lil' Wayne) (2006)
- Candy (2007)
- I Wanna Love You (feat. Akon) (2007) (oryginalna wersja nosi nazwę "I Wanna Fuck You")
- Boss Life (feat. Nate Dogg lub Akon (zależy od wersji)) (2007)
- Real man (feat. Lexington Bridge) (2007)
- Sensual Seduction (2007)
- Neva Have 2 Worry (2008)
[edytuj] Filmy ze Snoop Dogg'iem
- 2007: Detektyw Monk jako Murderuss.
- 2007: Artur i Minimki (głos)
- 2006: Trawka (serial) (epizod MILF Money) jako on sam
- 2006: Hood of Horror jako Hound of Horror
- 2006: Hip Hop Police jako on sam
- 2006: Tenants, The jako Willie Spearmint
- 2006: Coach Snoop
- 2005: Zebra z klasą (Racing Stripes) jako Lightning (głos)
- 2005: Boss'n Up jako Cordé Christopher
- 2005: L.A. Riot Spectacular, The jako Narrator
- 2004: Starsky i Hutch (Starsky & Hutch) jako Huggy Bear
- 2004: Soul Plane: Wysokie loty (Soul Plane) jako Capitan Mac
- 2003: Raperzy z Malibu (Malibu's Most Wanted) jako Ronnie Rizzat (głos)
- 2003: Pauly Shore nie żyje (Pauly Shore Is Dead) jako on sam
- 2003: Old School: Niezaliczona (Old School) jako on sam
- 2002: Doggy Fizzle Televizzle jako on sam / Big Jeffrey / Cap'n Pimp
- 2002: Hip-Hop VIPs jako on sam
- 2002: Biggie i Tupac (Biggie And Tupac) jako on sam
- 2001: Gimnazjum Volcano (Whasango)
- 2001: Crime Partners 2000
- 2001: Mummy Parody, The jako Kierujący latającym statkiem
- 2001: Witamy W Death Row (Welcome To Death Row) jako on sam
- 2001: The Wash. Hip hopowa myjnia (Wash, The) jako Dee Loc
- 2001: Dzień próby (Training Day)
- 2001: Bones jako Jimmy Bones
- 2001: Baby Boy jako Rodney
- 2000: Up In Smoke Tour, The jako on sam
- 2000: Eastsidaz, Tha jako Killa Pop
- 1999: Wrecking Crew, The jako Dra-Man
- 1999: Gorące chłopaki (Hot Boyz) jako C-Dawg
- 1999: Urban Menace jako Kaznodzieja
- 1998: Ostra Jazda (Ride) jako Mente
- 1998: Gra życia (Da Game Of Life) jako Smooth
- 1998: Żółtodzioby (Half Baked) jako Scavenger Smoker
- 1998: Zły Numer (I Got the Hook Up) jako Bar Patron
- 1998: Caught Up jako Kool Kitty Kat
- 1998: Prosto Z Ulic (Straight From Tha Streets) jako on sam
- 1995: Show (Show, The) jako on sam
- 1994: Murder Was The Chase (Murder Was The Case) jako on sam
- 1993: Aaron From Malibu (Aaron From Malibu) jako on sam
