Sojuz 11
Z Wikipedii
| Sojuz 11 | |
| Zaangażowani | ZSRR |
| Miejsce startu | Bajkonur, Kazachstan |
| Pojazd | |
| Statek kosmiczny | Sojuz 7K-OK |
| Masa pojazdu | 6 790 kg |
| Rakieta nośna | Sojuz |
| Załoga | |
| 1. członek załogi | Gieorgij Dobrowolski (1) |
| 2. członek załogi | Wiktor Pacajew (1) |
| 3. członek załogi | Władisław Wołkow (2) |
| Orbita (docelowa, początkowa) |
|
| Perygeum | 163 km |
| Apogeum | 237 km |
| Okres obiegu | 88,4 min |
| Nachylenie | 51,5° |
| Czas trwania | |
| Początek misji | 6 czerwca 1971 (04:55:09 GMT) |
| Powrót na Ziemię | 29 czerwca 1971 (23:16:52 GMT) |
| Czas trwania misji | 23 d, 18 h, 21 min, 43 s |
| Ilość okrążeń Ziemi | 387 |
Sojuz 11 (kod wywoławczy Янтарь - Jantar) druga planowana wizyta na pierwszej stacji kosmicznej świata, Salut 1. Pojazd, z kosmonautami Wołkowem, Dobrowolskim i Pacajewem na pokładzie, wystrzelono z kazachskiego kosmodromu Bajkonur 6 czerwca 1971.
Spis treści |
[edytuj] Załoga
[edytuj] Podstawowa
- Gieorgij Dobrowolski (1)
- Wiktor Pacajew (1)
- Władisław Wołkow (2)
[edytuj] Rezerwowa
- Aleksiej Leonow (2)
- Walerij Kubasow (2)
- Piotr Kołodin (1)
[edytuj] Druga rezerwowa
- Aleksiej Gubariew (1)
- Witalij Siewastjanow (2)
- Anatolij Woronow (1)
[edytuj] Opis misji
7 czerwca załoga dokonała udanego połączenia ze stacją i pozostała na jej pokładzie przez 22 dni, ustalając rekord, który został pobity dopiero przez amerykańską misję Skylab 2 w maju - czerwcu 1973.
29 czerwca Sojuz 11 rozpoczął manewr lądowania. Impuls hamujący uruchomiono o godz. 22:35:24. O godzinie 22:47:28, na wysokości 170 km nad ziemią miał miejsce zaplanowany podział statku na części. Podczas tej czynności nieoczekiwanie otworzył się zaworek (Ø 1 mm) wyrównujący ciśnienie w pojemniku lądującym z ciśnieniem atmosferycznym. Normalnie powinien otworzyć się ok. 5 km nad Ziemią. W kabinie doszło do gwałtownej dekompresji. W 112 sekund doszło do spadku ciśnienia od 920 mmHg do zera. Lądownik wylądował poprawnie o godz. 23:16:52 w stepach Kazachstanu. Niestety, załoga była martwa. Próba reanimacji nie powiodła się.
Kosmonautom urządzono państwowy pogrzeb. Jednym z niosących trumnę był amerykański astronauta, Thomas Stafford.
Kapsuła Sojuz została po tym wypadku gruntownie przebudowana. Kolejne misje wynosiły na orbitę dwóch zamiast trzech kosmonautów. Obaj członkowie załogi podczas startu i lądowania byli ubrani w skafandry kosmiczne.
Podstawową załogę Sojuza 11 stanowili Walerij Kubasow, Aleksiej Leonow i Piotr Kołodin. Rutynowe prześwietlenie cztery dni przed startem wykazało u Kubasowa podejrzenie gruźlicy, i zgodnie z przepisami załogę zastąpiono załogą rezerwową. Dobrowolski i Pacajew nigdy wcześniej nie lecieli w kosmos.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
| Poprzednia misja Sojuz 10 |
Program Sojuz Sojuz 11 |
Następna misja Sojuz 12 |
