Soteriologia

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Należy w nim poprawić: Sprawdzić wszystkie zawarte tu tezy; scalić tekst artykułu z dodanym "sprostowaniem". Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdziesz na stronie dyskusji tego artykułu. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Niektóre informacje zawarte w artykule wymagają weryfikacji. Zajrzyj na stronę dyskusji, by dowiedzieć się, jakie informacje budzą wątpliwości.

Dział teologii dogmatycznej – nauka o zbawieniu ludzi przez Jezusa Chrystusa (gr. σωτηρ [soter] – zbawca). Soteriologia nierozerwalnie łączy się z chrystologią i eschatologią. Zbawienie powszechne (wszystkie stworzenia dostąpią kiedyś zbawienia) nazywa się apokatastazą.

Zgodnie z księgami Nowego Testamentu – Listem do Efezjan ("Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to nie pochodzi od was, lecz jest darem Boga: nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił." cytat z BT, Ef 2,8-9) i Listem do Rzymian (rozdziały 3 i 10, "Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że JEZUS JEST PANEM, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg go wskrzesił z martwych-osiągniesz zbawienie" – cytat z BT, Rz 10,9) zbawienie jest efektem zawierzenia dziełu odkupienia win dokonanemu przez zastępczą śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Jezus Chrystus to Jezus Soter – Jezus Zbawca.

Nauka Nowego Testamentu (NT) różni się od Starego Testamentu (ST) tym, iż w ST zbawienie osiągało się przez przestrzeganie Prawa Mojżeszowego. W NT zbawienie jest człowiekowi dane jako łaska Boga, którą może on przyjąć albo odrzucić.W obu testamentach występuje wspólny mianownik – zbawienie osiąga się we wspólnocie: ST – narodu wybranego, NT – wspólnocie Kościoła, czyli nowego narodu wybranego.

Nauka większości wyznań chrześcijańskich uzależnia skorzystanie z dzieła odkupienia od przyjęcia zewnętrznych sakramentów, głównie chrztu. Część chrześcijan postrzega jednak słowo "woda", użyte w wypowiedzi Jezusa na temat zbawienia w Ewangelii Jana jako opisujące Ducha Świętego.

Cechą charakterystyczną kultów destruktywnych bywa często niejasna nauka o zbawieniu, uzależniająca nadzieję na zbawienie od posłuszeństwa przywództwu danej grupy wyznaniowej.

Sprostowanie - patrz: dyskusja.

Przedstawione tu poglądy są niezgodne z nauką Kościoła kat. co powinno być zaznaczone w tekście. Kościół kat. naucza, że warunkiem zbawienia jest przyjęcie chrztu św. co powoduję przystąpienie do Kościoła kat. i napełnienie katolika Łaską Bożą, wcześniej ograniczoną przez skutki grzechu pierworodnego. Drugim niezbędnym warunkiem zbawienia jest odpowiedź człowieka na Łaskę, gdyż:

Jk 2:26 BT "Tak jak ciało bez ducha jest martwe, tak też jest martwa wiara bez uczynków." i Mt 7:16 BT "Poznacie ich po ich owocach. Czy zbiera się winogrona z ciernia albo z ostu figi?" oraz Lk 14:27 BT "Kto nie nosi swego krzyża, a idzie za Mną, ten nie może być moim uczniem." Mt 10:38 BT "Kto nie bierze swego krzyża, a idzie za Mną, nie jest Mnie godzien."