Spe salvi

Z Wikipedii

Spe Salvi (z łac. Nadzieją zbawieni), druga encyklika papieża Benedykta XVI. Poświęcona jest nadziei. Została ogłoszona i opublikowana 30 listopada 2007 roku w ośmiu językach (angielski, francuski, niemiecki, włoski, łacina, polski, portugalski i hiszpański). Zapisana została w 50 paragrafach.

Benedykt XVI adresuje encyklikę do biskupów, prezbiterów i diakonów, do osób konsekrowanych i wszystkich wiernych świeckich.

Spis treści 1 Treść encykliki 1.1 Wprowadzenie 1.2 Cześć pierwsza: Modlitwa jako szkoła nadziei 1.3 Część druga: Działanie i cierpienie jako miejsca uczenia się nadziei 1.4 Część trzecia: Sąd Ostateczny jako miejsce uczenia się i wprawiania w nadziei 1.5 Zakończenie: modlitwa do Matki Bożej 2 Linki zewnętrzne

[edytuj] Treść encykliki

Tytuł encykliki nawiązuje do tekstu w nadziei już jesteśmy zbawieni z listu św. Pawła do Rzymian (Rz 8,24).

[edytuj] Wprowadzenie

Zawiera m.in. krytykę Rudolfa Bultmanna. Papież wspomina też, jak nadzieję swego życia odnalazła św. Józefina Bakhita.

[edytuj] Cześć pierwsza: Modlitwa jako szkoła nadziei

[edytuj] Część druga: Działanie i cierpienie jako miejsca uczenia się nadziei

[edytuj] Część trzecia: Sąd Ostateczny jako miejsce uczenia się i wprawiania w nadziei

[edytuj] Zakończenie: modlitwa do Matki Bożej

Encyklikę kończy modlitwa: "Matko Boga, Matko nasza, naucz nas wierzyć, żywić nadzieję, kochać wraz z Tobą".

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Polska wersja encykliki na stronie Watykanu
• ks. dr Jacek Nawrot, "Spe salvi facti sumus" - wprowadzenie do encykliki o nadziei.

To jest tylko zalążek artykułu związanego z katolicyzmem. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.