Spotkanie na Łące Laffrey
Z Wikipedii
| Wojny napoleońskie |
|---|
|
I koalicja antyfrancuska (1793) |
| 100 dni Napoleona |
|---|
|
Quatre Bras - Ligny - Waterloo - Wavre |
Kluczowy epizod w trakcie marszu Napoleona do Paryża podczas tzw. 100 dni Napoleona w 1815 r.
Łąka Laffrey, inaczej "Łąka Spotkania" (franc. La prairie de la Rencontre) - to trawiaste błonia, położone nad brzegiem Wielkiego Jeziora Laffrey we francuskich Alpach Delfinackich, niespełna 30 km na południe od Grenoble.
Napoleon w trakcie swej marszruty na Paryż po opuszczeniu Elby noc z 6 na 7 marca spędził w Corps. Rankiem przez La Mure podążył na północ, utartym szlakiem na Grenoble. Wczesnym popołudniem, na wysokości północnego krańca Wielkiego Jeziora Laffrey, tuż przed wioską Laffrey, drogę zastąpił mu batalion wojska z 5 pułku piechoty liniowej pod dowództwem majora Delessarta. Dyskretne negocjacje jednego z oficerów Napoleona z dowódcą batalionu nie dały rezultatu. Eskorta Napoleona była zbyt słaba, by myśleć o wzięciu tej zapory siłą.
Napoleon Bonaparte zdecydował się na bardzo ryzykowny manewr. W towarzystwie kilku zaledwie spośród towarzyszących mu żołnierzy podjechał na odległość pewnego strzału do linii wojsk, zagradzających mu drogę, po czym rozpiął swój szary płaszcz i zawołał: "Żołnierze! Jeśli jest między wami jeden, który chce zabić swojego generała, swojego cesarza - może to zrobić. Oto jestem!". "Ognia" - zakomenderował młody porucznik. Jeden ze strzelców podniósł broń do ramienia, jednak pod niewzruszonym spojrzeniem Napoleona zmieszał się i nie wystrzelił. "Ognia!" - powtórzył oficer, ale żołnierze zwróceni byli pytającym wzrokiem w stronę dowódcy. Delessart drżał z emocji. Jego usta nie potrafiły wydać rozkazu... Te kilka sekund ciszy zaważyło na życiu cesarza - i na historii Francji.
W chwilę później żołnierze Delessarta pędzili już w stronę Napoleona, krzycząc z całych sił: "Niech żyje Cesarz!". Po uporządkowaniu szyków wydatnie powiększony oddział ruszył wraz z Napoleonem przez Vizille w stronę Grenoble. Po drodze dołączył do niego 7 pułk piechoty liniowej pod dowództwem pułkownika La Bédoyère.
Do Grenoble dotarli o 7 wieczorem. Bramy miasta - z rozkazu generała Marchanda były zamknięte, a mury obsadzone wojskiem, lecz nie padł z nich ani jeden strzał. Po dłuższej chwili oczekiwania rozległy się jednak hałasy z przeciwnej strony miasta: to rozentuzjazmowani mieszczanie i biedota miejska wyważyli jedną z bram, Porte de Bonne. Oddziały cesarskie wkroczyły wśród wiwatów do miasta, a Bonaparte został tryumfalnie uniesiony na rękach do Hotelu pod Trzema Delfinami. Cesarz uwiecznił w swych pamiętnikach ogromne znaczenie tego zwycięstwa, odniesionego bez grama zużytego prochu, pisząc: "Do Grenoble byłem awanturnikiem. W Grenoble byłem już księciem!".
Trasa marszu Napoleona przez Delfinat pokrywa się z przebiegiem dzisiejszej drogi krajowej N. 85, nazywanej przez to powszechnie "Drogą Napoleona" (franc. Route Napoléon). Na "Łące Spotkania" stoi dziś brązowy pomnik "Małego Cesarza", a miejsce to wyznaczają przy wspomnianej drodze dwie kolumny, zwieńczone cesarskimi orłami.
