Stanisław Kostka Gadomski

Z Wikipedii

Stanisław Kostka Gadomski herbu Rola (ur. 1718 – zm. 1797) – wojewoda łęczycki od 1787, marszałek sejmu, generał-lejtnant wojsk koronnych I Rzeczypospolitej, starosta czerwonogrodzki.

Towarzyszył wygnanemu Stanisławowi Leszczyńskiemu do Lotaryngii, gdzie ukończył kursy wojskowe w Akademii Rycerskiej w Nancy. W czasie wojny sukcesyjnej austriackiej służył w wojsku francuskim. Wziął udział w wojnach śląskich w szeregach armii pruskiej. Po powrocie do kraju był stronnikiem propruskiego stronnictwa Potockich. W 1747 został adiutantem hetmana wielkiego koronnego Józefa Potockiego. W latach 1752-1754 pobierał stałą pensję od ambasadora francuskiego w wysokości 400 dukatów rocznie. W 1757 mianowany generałem-majorem wojsk koronnych, powołany do sądu asesorskiego koronnego. W 1760 został deputatem wojskowym na Trybunał Skarbowy Radomski. W 1762 został generałem-lejtnantem.

Wybrany posłem na sejm w 1760, 1764 (sejm konwokacyjny), 1766 (Sejm Czaplica), Sejm Repninowski w 1767. Podpisał elekcję Stanisława Augusta Poniatowskiego. W 1766 odznaczony Orderem Świętego Stanisława. Przystąpił do konfederacji radomskiej. Z rekomendacji posła pruskiego wszedł w skład Rady Nieustającej. Wybrany marszałkiem sejmu w 1786. Odznaczony Orderem Orła Białego.