Stanisław Rawicz-Dziewulski

Z Wikipedii

Stanisław Dziewulski hrabia Rawicz (ur. 6 listopada 1869 w Okninach pow. Łuków, zm. 18 października 1939 z ran w Warszawie) – pułkownik kawalerii rosyjskiej (1916), generał brygady Wojska Polskiego z 1 czerwca 1919.

Ukończył Oficerską Szkołę Kawalerii w Jelizawetgradzie i od 1894 zawodowy oficer rosyjskiej kawalerii. Dowódca szwadronu i rotmistrz (1914). Podczas I wojny światowej walczył na froncie niemieckim na różnych stanowiskach, awansując do stanowiska dowódcy pułku (1916). W okresie od grudnia 1917 do maja 1918 dowódca jazdy Legionu Rycerskiego w I Korpusie Polskim w Rosji.

Od listopada 1918 w Wojsku Polskim, organizator i dowódca 4 pułku jazdy, dowódca Grupy Zaniemeńskiej i dowódca II Brygady Jazdy na froncie bolszewickim. Na stanowisku dowódcy brygady mianowany na stopień generalski.

Od 1 lutego 1921 w stanie spoczynku, zamieszkał w Warszawie. Podczas kampanii wrześniowej zgłosił się do służby, włączył się do walki w obronie stolicy. Zmarł na skutek odniesionych ran. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim Wojskowym. Odznaczony Virtuti Militari.

[edytuj] Źródła

• T. Kryska Karski. Generałowie Polski Niepodległej wyd.: Editions Spotkania Warszawa 1991.
• H. P Kosk Generałowie Polscy. t. 1. wyd.: Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 1998.