Stefan Lewandowski
Z Wikipedii
Stefan Lewandowski (ur. 30 maja 1930 w Gdańsku, zm. 2 grudnia 2007 w miejscowości Hamm koło Dortmundu) - polski lekarz - chirurg ortopeda i lekkoatleta - średniodystansowiec, zwany "latającym doktorem".
Ukończył szczecińskie Gimnazjum i Liceum im. Henryka Pobożnego (1949) i Pomorską Akademię Medyczną w Szczecinie (1955). Był członkiem klubów: AZS Wrocław (1951), AZS Szczecin (1951-55), Budowlani Szczecin (1956), Start Szczecin (1957), Czarni Szczecin (1958) i AZS Szczecin (1959-61). Dwukrotny olimpijczyk (Helsinki 1952, Rzym 1960).
Szczyt kariery zawodniczej Lewandowskiego przypadł na 1959 rok, w którym jednak nie było żadnej międzynarodowej imprezy mistrzowskiej. Zajął wówczas 2. miejsce w tabelach światowych biegu na 800 m (1:46,5) i 5. na 1500 m (3:41,0). Wyniki te pozostały jego rekordami życiowymi. W plebiscycie Przeglądu Sportowego na 10 najlepszych sportowców Polski zajął wówczas 8. miejsce. W rankingu światowym Track & Field News zajął w 1959 1. miejsce na 800 m i 4. na 1500 m.
S. Lewandowski był 2-krotnym mistrzem Polski (800 m - 1959, 1500 m – 1955) i 18-krotnym rekordzistą kraju (3 razy na 800 m do 1:46,5, 6 razy na 1000 m do 2:19,4 w 1957, 5 razy na 1500 m do 3:41,0, raz na 2000 m - 5:07,2 w 1959, 2 razy w sztafecie 4 x 400 m i raz w sztafecie 3 x 1000 m).
Od początku kariery S. Lewandowski nazywany był "latającym doktorem", ponieważ jako dyplomowany lekarz dużo podróżował po świecie, korzystając głównie z usług linii lotniczych. Na przełomie lat 70. i 80. był jednym z najbardziej cenionych chirurgów kolan w Europie. W tym samym czasie blisko współpracował z PZLA, operując m.in. Grażynę Rabsztyn, Teresę Sukniewicz i Bronisława Malinowskiego. Po przejściu na emeryturę zamieszkał w Szczecinku.
