Stevie Ray Vaughan
Z Wikipedii
Artykuł wymaga poszerzenia. Zajrzyj na stronę dyskusji, by dowiedzieć się, czego brakuje i uzupełnij braki, jeśli to możliwe. |
Stevie Ray Vaughan | |
Pomnik Stevie'ego Raya Vaughana w Austin w stanie Teksas |
|
Pseudonim | Stevie, SRV |
Data urodzenia | 3 października 1954 |
Pochodzenie | Dallas USA |
Data i miejsce śmierci | 27 sierpnia 1990 East Troy stan Wisconsin USA |
Gatunek | blues rock |
Zawód | gitarzysta, piosenkarz |
Aktywność | 1982-1990 |
Powiązania | David Bowie, Jackson Browne, Freddie King |
Instrument | |
"Number One", jego Fender Stratocaster z 1962 | |
Zespół | |
Stevie Ray Vaughan and Double Trouble (1982) | |
Strona internetowa |
Stephen ("Stevie") Ray Vaughan (ur. 3 października 1954, zm. 27 sierpnia 1990), wybitny amerykański gitarzysta blues rockowy. W 2003 pojawił się na 7. miejscu listy magazynu Rolling Stone 100 największych gitarzystów wszech czasów.
Vaughan urodził się i wychowywał się w Dallas w stanie Teksas. Od najmłodszych lat interesował się muzyką rockową. Wcześnie też zaczął grać na gitarze. Jako nastolatek grał w wielu zespołach garażowych. W wieku 17 lat porzucił szkołę by zostać muzykiem zawodowym. Założył zespół Stevie Ray Vaughan and Double Trouble, który zdobył lokalną popularność w Austin. W 1982 zespół wystąpił na festiwalu w Montreux, dzięki czemu na Vaughana zwrócili swoją uwagę David Bowie i Jackson Browne. Bowie będąc pod wrażeniem jego gry zatrudnił go przy nagrywaniu swojego albumu Let's Dance. Skutkowało to znaczącym wzrostem popularności samego Vaughana. Planowane było również wzięcie udziału Vaughana w trasie promującej album, ten jednak odmówił. Za pośrednictwem swego menedżera Vaughan i jego grupa Double Trouble, podpisali kontrakt płytowy z wytwórnią Epic i nagrali kilka cenionych albumów. Kariera Vaughana cierpiała jednak ze względu na jego problemy z alkoholizmem oraz uzależnieniem od narkotyków. 27 sierpnia 1990 po koncercie w East Troy w Wisconsin Stevie Ray oraz inni muzycy biorący udział w koncercie, między innymi David Bowie, Robert Cray i Eric Clapton weszli na pokład dwóch śmigłowców, które miały ich przewieźć do Chicago. Śmigłowiec, na którego pokładzie podróżował Vaughan wraz z czterema innymi muzykami, uległ katastrofie krótko po starcie – wszyscy muzycy zginęli.
[edytuj] Dyskografia
- 1983 Texas Flood
- 1984 Couldn't Stand the Weather
- 1985 Soul to Soul
- 1986 Live Alive
- 1989 In Step
- 1991 The Sky Is Crying
- 1992 In the Beginning
- 1997 Live at Carnegie Hall
[edytuj] Nagrody, pozycje na listach przebojów i rekordy
- Nagrody Grammy
- 1984 album Blues Explosion w kategorii najlepszy album tradycyjnego bluesa
- 1989 album In Step w kategorii najlepszy album współczesnego bluesa
- 1992 single Little Wing najlepsze nagranie instrumentalne (pośmiertnie)
- 1992 album The Sky Is Crying w kategorii najlepszy album współczesnego bluesa (pośmiertnie)
- Piosenka Pride And Joy została umieszczona na liście 500 piosenek które ukształtowały rock utworzonej przez Rock and Roll Hall of Fame.
Sprzęt:
Używał on efektu typu overdrive Ibanez Tube Screamer i "kaczki" firmy "Vox"
Był czołowym, głównym użytkownikiem pieców firmy "Dumble"
Nagłośnienie gitary:
-Super Reverbs 150w
-Dumbles Overdrive Specials
Gitara: "Lenny" – Fender Stratocaster z 1965 r.
Albumy na liście The Billboard 200 | |||
---|---|---|---|
Rok | Album | pozycja | |
1983 | Texas Flood | 38 | |
1984 | Couldn't Stand the Weather | 31 | |
1985 | Soul to Soul | 34 | |
1987 | Live Alive | 52 | |
1989 | In Step | 33 | |
1991 | The Sky Is Crying | 10 | |
1992 | In the Beginning | 58 | |
1995 | Greatest Hits | 39 | |
1997 | Live at Carnegie Hall | 40 | |
1999 | The Real Deal: Greatest Hits, Vol. 2 | 53 | |
2000 | Blues at Sunrise | 80 | |
2000 | SRV | 148 | |
2001 | Live at Montreux 1982 & 1985 | 178 | |
2002 | The Essential Stevie Ray Vaughan and Double Trouble | 165 |