Stronnictwo Narodowo-Demokratyczne
Z Wikipedii
Stronnictwo Narodowo-Demokratyczne (SND), ugrupowanie polityczne utworzone w 1897, o charakterze narodowym, będące legalnym przedstawicielstwem ruchu narodowo-demokratycznego, na którego czele stanął Roman Dmowski.
W trakcie zaborów postulowało inny niż Polska Partia Socjalistyczna styl prowadzenia polityki w stosunku do zaborców. Nie brało udziału w akcjach terrorystycznych, lecz próbowało walczyć o autonomię drogą negocjacji. Jego politycy zostali wybrani do Dumy Państwowej, gdzie utworzyli Koło Polskie. Mimo to byli prześladowani przez carską Rosję na równi z PPS.
W trakcie I wojny światowej opowiedzieli się po stronie państw ententy, najpierw tworząc Legion Puławski walczący wraz z Rosjanami przeciwko Niemcom, a później Komitet Narodowy Polski w Paryżu i Błękitną Armię gen. Józefa Hallera. Roman Dmowski i Ignacy Paderewski brali czynny udział w obradach konferencji paryskiej wywalczając dla Polski ziemie zachodnie.
W 1919 Stronnictwo Narodowo-Demokratyczne przekształciło się w Związek Ludowo-Narodowy.
[edytuj] Program
- pragmatyzm polityczny
- praca organiczna
- rozwijanie świadomości narodowej wśród chłopów i robotników
- budowanie jedności narodu polskiego
- sprzeciw wobec ich zdaniem nadmiernej obecności Żydów w życiu politycznym i gospodarczym kraju
- porozumienie ze Słowianami przeciwko Niemcom
- odzyskanie niepodległości
- współpraca Polski z Rosją
- walka z ideologiami wrogimi idei narodowej takich jak socjalizm czy demoliberalizm
- kultywowanie wartości narodowych
- patriotyczne wychowanie młodzieży i społeczeństwa
[edytuj] III RP
Partia pod nazwą SND została powołana po 1990 (rejestracji sądowej dokonano 23 maja 1991). Jego prezesem został Jan Tomasz Zamoyski, zaś Stronnictwem faktycznie kierował Bogusław Kowalski. W wyborach parlamentarnych przeprowadzonych 27 października 1991 do Sejmu SND wystartowało pod nazwą Narodowy Komitet Wyborczy, który uzyskał jedynie 2 102 głosy, tj. 0,02% poparcia. SND wprowadziło do parlamentu jednego senatora, którym został Jan Zamoyski (otrzymał 46 770 głosów w województwie zamojskim).
19 grudnia 1999 doszło do niezrealizowanego formalnie zjednoczenia Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego ze Stronnictwem Narodowym. Partia nie została jednak wyrejestrowana sądownie. Kandydatem SND w wyborach prezydenckich w 2000 roku był gen. Tadeusz Wilecki. W 2001 na miejscu niewykreślonego z ewidencji SND została zarejestrowana Ligę Polskich Rodzin, której pierwszy kongres odbył się 5 maja 2001.
