Strzyżyk

Strzyżyk (Troglodytes troglodytes) - mały ptak wędrowny z rodziny strzyżyków, zamieszkujący prawie całą północną półkulę (Europę, Azję, Amerykę Północną i Afrykę Północną). Jedyny przedstawiciel rodziny strzyżyków występujący w Starym Świecie.

W Polsce szeroko rozpowszechniony, średnio liczny ptak lęgowy. Podczas przelotów pojawia się w całym kraju, ale nie tworzy stad. Nielicznie, ale powszechnie część osobników w Polsce zimuje.

[edytuj] Charakterystyka

Wygląd zewnętrzny: Strzyżyk jest jednym z najmniejszych z ptaków europejskich (mniejsze, a przede wszystkim lżejsze są jedynie mysikrólik i zniczek). Osobniki obu płci mają identyczne ubarwienie. Grzbiet rdzawobrązowy z ciemnobrązowymi prążkami. Spód jaśniejszy, również prążkowany. Nad okiem wąska kremowa brew. Długi, ostry i cienki dziób, lekko zakrzywiony do dołu. Sylwetka krępa, z krótkimi i zaokrąglonymi skrzydłami oraz krótkim, najczęściej zadartym ogonem. Młode przypominają dorosłe, lecz mają ciemniej ubarwiony brzuch i początkowo wyraźnie krótszy ogon.
Rozmiary: dł. ciała ok. 9 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 13-17 cm
Waga: ok. 9 g
Głos: Ostrzega krótkim "czek" lub suchym, szorstkim terkotem. Śpiew bardzo głośny jak na tak małego ptaka, dynamiczny, złożony z długich melodyjnych zwrotek zakończonych charakterystycznym trelem.
Zachowanie: Bardzo ruchliwy, zwinny i niespokojny. Ogon trzyma prawie cały czas zadarty, zwłaszcza gdy jest zaniepokojony. Opuszcza go jedynie podczas żerowania. Lot prostoliniowy, furkoczący, zwykle niezbyt daleki. Populacje z południa zasięgu osiadłe, północno-wschodnie wędrowne - przeloty III-IV i IX-XII.
Długość życia: Przeciętnie 2 lata.

[edytuj] Środowisko

Bory, lasy mieszane i liściaste z bujnym podszytem i runem, gęsto zarośnięte brzegi strumieni, zręby leśne. Szczególnie liczny w nadrzecznych łęgach, olsach i podmokłych brzezinach. Przebywa zwykle na ziemi lub wśród niskich, gęstych zarośli, często w pobliżu wody.

[edytuj] Pożywienie

Owady i inne stawonogi zbierane z ziemi, gałęzi i liści. Żeruje prawie wyłącznie nisko, do 2 metrów nad ziemią. Zjada również kijanki i narybek.

[edytuj] Lęgi

Gniazdo strzyżyków

Wyprowadza dwa lęgi w roku - pierwszy w kwietniu, drugi aż do lipca. Przylatuje do miejsc lęgowych w marcu i kwietniu.

Gniazdo: Strzyżyk zakłada gniazda w niskich świerkach, wykrotach, stosach chrustu lub pod nawisami brzegów. Gniazdo jest stosunkowo duże, w kształcie kuli z wejściem z boku, bardzo dobrze ukryte. Samiec zajmuje terytorium i sam buduje kilka gniazd z mchu, trawy i liści. Następnie śpiewem zwabia samicę, która wizytuje kolejno wszystkie gniazda i wybiera najlepsze, a potem wyściela je włosiem i piórami. W tym czasie samiec w dalszym ciągu śpiewa, usiłując zwabić inną samicę do któregoś z kolejnych gniazd.
Jaja: Samica składa 5 - 7 jaj w jednym lęgu. Jaja są białe, delikatnie czerwono plamkowane, o średnich wymiarach 16x13 mm.
Wysiadywanie: Samica sama wysiaduje jaja przez około 15 dni.
Pisklęta: Młode opuszczają gniazdo po 15 - 17 dniach. Przez pewien czas słabo latają i chowają się razem w zaroślach. Na noc wracają do gniazda. Młode z pierwszego lęgu opiekują się swym młodszym rodzeństwem, pomagając rodzicom w ich karmieniu.