Subkarabinek
Z Wikipedii
Subkarabinek - rodzaj broni palnej zasilanej amunicja pośrednią, rodzaj karabinka wyposażonego w lufę długości ok. 250 mm. Subkarabinki pojawiły się w wyniku poszukiwania broni o wymiarach zbliżonych do pistoletów maszynowych, ale zasilanych amunicją pośrednią i będących skróconymi odmianami karabinków automatycznych. Przykładami popularnych subkarabinków są Colt Commando i HK 53. Bronią tej klasy produkowaną w Polsce był 5,45-mm subkarabinek wz. 89 Onyks, zaś obecnie w uzbrojeniu Wojska Polskiego znajduje się 5,56-mm subkarabinek wz. 96 Mini-Beryl.
W latach 1990. w Wojskowej Akademii Technicznej powstała odmienna definicja, zatwierdzona dzięki ustanowionej 5 marca 2004 Polskiej Normy "PN-V-01016:2004. Broń strzelecka. Terminologia.", według której subkarabinkiem jest karabinek automatyczny zasilany nabojem pośrednim o lufie długości do 350 mm.
