Syromalabarski Kościół katolicki
Z Wikipedii
Syromalabarski Kościół Katolicki - jeden z katolickich kościołów wschodnich, grupy tzw. chrześcijan św. Tomasza, która pozostaje w unii z Rzymem. Połączyli się oni ponownie z Kościołem katolickim po synodzie w Diamper w 1599. W 1653 roku doszło w kościele do rozłamu, powstała grupa, która sprzeciwiła się władzy duchownych portugalskich (jezuitów) i utworzyła osobny Kościół, z którego znów wyłonił się w 1930 roku Kościół Syromalankarski.
16 grudnia 1992 papież Jan Paweł II przyznał mu status Kościoła arcybiskupiego większego.
Kościół syromalabarski posiada około 3,6 mln wiernych.
Linki zewnętrzne:
| Kościoły wywodzące się z aleksandryjskiej tradycji liturgicznej |
Kościół katolicki obrządku koptyjskiego - Kościół katolicki obrządku etiopskiego |
| Kościoły wywodzące się z antiocheńskiej tradycji liturgicznej |
Kościół maronicki - Kościół katolicki obrządku syryjskiego - Syromalankarski Kościół katolicki |
| Kościoły wywodzące się z ormiańskiej tradycji liturgicznej | |
| Kościoły wywodzące się z chaldejskiej i wschodniosyryjskiej tradycji liturgicznej |
Kościół chaldejski - Syromalabarski Kościół katolicki |
| Kościoły wywodzące się z bizantyjskiej tradycji liturgicznej |
Kościół melchicki - Grecki Kościół katolicki - Albański Kościół katolicki - Białoruski Kościół katolicki - Bułgarski Kościół katolicki - Węgierski Kościół katolicki - Italo-albański Kościół katolicki - Rumuński Kościół greckokatolicki - Rosyjski Kościół katolicki - Rusińska Cerkiew greckokatolicka - Słowacka cerkiew greckokatolicka - Ukraińska cerkiew greckokatolicka |
