Szeszonk III

Z Wikipedii

Szeszonk III - faraon, władca starożytnego Egiptu z XXII dynastii libijskiej, z czasów Trzeciego Okresu Przejściowego. Prawdopodobnie panował w latach 837-798 p.n.e. Był młodszym synem Takelota II i królowej Karomy III.

Imiona Szeszonka III
hieroglifami

Nomen – Szeszonk-MeriAmon

egip. – Szeszonk-Ukochany-przez-Amona

Prenomen – User-Maat-Re Setepen-Re

egip. – Potężna-jest-sprawiedliwość-Re Wybraniec-Re

Imię horusowe – Ka-nechat-meri-Maat

egip. – Byk-potężny-ukochany-przez-Prawdę

Istnieją poglądy przypisujące Szeszonkowi ponad 50-letnie panowanie, lecz żadne zabytki nie potwierdzaja panowania dłuższego niż 39 lat. Podczas jego rządów doszło do dalszego podziału władzy w Egipcie. Wywodzący się z bocznej gałęzi rodów libijskich, prawdopodobnie spokrewnionych z królewskim rodem z Tanis, możnowładca Padibastet założył w Leontopolis nową dynastię. Szeszonk już na początku swego panowania uzyskał poparcie w Tebaidzie, jak się wydaje z dwojakiego powodu. Po pierwsze, pozbawił władzy swego brata Osorkona, który będąc wielkim kapłanem Amona, uzyskawszy władzę królewską stałby się niezwykle potężnym i wpływowym władcą. Jak wiadomo w Tebach wybuchały bunty przeciw władzy kapłańskiej Osorkona. Po drugie pozostawił klerowi tebańskiemu wiele swobody, a przede wszystkim prawo wolnego wyboru arcykapłanów. Kilkakrotnie arcykapłan Osorkon musiał uchodzić z Teb by w końcu odzyskać swoje stanowisko po ostatecznym pogodzeniu się ze swym młodszym bratem - Szeszonkiem III, prawdopodobnie około 26 roku jego panowania.

Mniej więcej w tym samym czasie Padibastet, panujący w Bubastis i później za sprawą poparcia wielkiego kapłana Amona - Harsiese II w Tebach, powołał do współwładzy swego syn Iuputa I, który władzę objął w Leontopolis. W Herakleopolis rozgorzała walka o władze. Trwało to prawdopodobnie do około 39. roku panowania Szeszonka, kiedy to władzę tam przejął generał Bakenptah. W Delcie władza Szeszonka III była znacznie mocniejsza niż władców Leontopolis. Popierały go w środkowej Delcie; Busiris, Sais i Buto oraz Memfis. Damiettańska odnoga Nilu stanowiła granicę jego władzy. Zachodnia część Delty opanowana była przez libijskie plemiona Maszuasz.

W czasie panowania Szeszonka III, równolegle władzę sprawowali w Leontopolis:

Padibastet i Iuput I,
następca Padibasteta - Szeszonk VI oraz po nim Osorkon III.

Na tronie pontyfikalnym w Tebach zasiadali:

książę Osorkon, brat Szeszonka III,
gdy Osorkon przebywał na uchodźstwie - Harsiese II,
po nim Takelot - prawdopodobnie pochodzący z królewskiego rodu z Tanis.

Szeszonk III pochowany został w Tanis, a jego grobowiec odkrył w 1940 roku Pierre Montet. Wewnątrz znajdował się sarkofag wykonany dla Szeszonka oraz drugi pozbawiony jakichkolwiek inskrypcji.