Tarninów

Z Wikipedii

Tarninów — jedna z najpiękniejszych i najbogatszych dzielnic Legnicy^{[potrzebne źródło]}. Zajmuje obszar ok. 45 ha - od ulicy Chojnowskiej do ulicy Złotoryjskiej oraz od ul. Jaworzyńskiej do Parku Miejskiego. Piękne i odrestaurowane po 1945 r. oraz po opuszczeniu przez wojska radzieckie terytorium miasta wille, kamienice i budynki użyteczności publicznej tworzą zgraną i harmonijną zabudowę z elementami eklektycznymi z XIX w., a także elementami modernistycznymi z XX w.

[edytuj] Powstanie

Początek Tarninowa datuje się na lata 70. XIX w., z tym, że dzielnica powstawała etapami. Lata 1891-1912 to okres, kiedy wybudowano obecny budynek Kurii legnickiej i Wyższego Seminarium Duchownego wraz z przylegającym Placem Orląt Lwowskich. Zabytkowa dzielnica willowa została rozbudowana przed II wojną światową, a po 1945r. Rosjanie ogrodzili ją tworząc tzw. kwadrat. Mimo, że wojska radzieckie opuściły Legnicę 13 września 1993r., do dnia dzisiejszego w kilku miejscach Legnicy stoją betonowe i ceglane mury oddzielające dawniej "kwadrat" od reszty miasta.

[edytuj] Wybrane zabudowania

budynek Kurii legnickiej i Wyższego Seminarium Duchownego, Plac Orląt Lwowskich,
kompleks budynków po sztabach hitlerowskich i radzieckich - obecnie siedziba legnickiego Oddzialu ZUS-u, ulica Grabskiego,
Dom Pomocy Społecznej przy ulicy Grabskiego,
Willa Teichertów z 1926r., za czasu pobytu Rosjan nazwana jako Dom Prioma - obecnie restauracja "Rezydencja",
budynek Centrum Kształcenia Ustawicznego im. W. S. Reymonta przy ulicy Lotniczej,
kompleks zabudowań Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej, dawne niemieckie i radzieckie koszary, przy ulicy Hutników i Sejmowej,
budynek Prokuratury Okręgowej, ulica Grunwaldzka,
budynek Sądu Okręgowego, ulica Złotoryjska.

[edytuj] Roślinność

Praktycznie cała dzielnica jest unikatem na skalę krajową, nie tylko ze względu na architekturę, ale również z powodu roślinności, która tam występuje:

Aleja Grabskiego: piękna i bardzo cenna aleja lipowa, mająca przynajmniej 120 lat (ewenement w skali kraju). Pomiędzy lipami rosną świerki,
licznie występują: grab pospolity, klon zwyczajny, klon jawor, kasztanowiec, robinia biała,
rzadko występują: jesion wyniosły, klon srebrzysty, lipa amerykańska, cis, świerk srebrzysty, żywotnik wschodni, choina kanadyjska, sosna czarna, sosna wejmutka.

W przywillowych ogrodach można znaleźć małe sady, szklarnie i wiele różnorodnych gatunków roslin i krzewów.

[edytuj] Ciekawostki

W styczniu 1997r. z inicjatywy Włodzimierza Kalskiego (dziennikarz "Konkretów") i Leona Michalaka (prokurator) wraz z 27 innymi miłośnikami Legnicy zostało założone pierwsze w mieście stowarzyszenie wspierające inicjatywy mieszkańców - Stowarzyszenie Tarninów.

[edytuj] Bibliografia

W. Kondusza, Mała Moskwa. Rzecz o radzieckiej Legnicy, Legnica 2006, ISBN 83-88214-73-X
W. Łaszewski, T. Rollauer, Legnica. Dzieje miasta, Wrocław 2004, ISBN 83-7384-106-7
I. Sadurska, Legnica dzielnicowa, 'Wersja' 1999 nr 9(19)
J. Michalak, Stowarzyszenie Tarninów, 'Wersja' 1998 nr 2