Teoderyk I (król Wizygotów)

Z Wikipedii

Teodoryk I, Teoderyk I (zm. 20 czerwca 451), król Wizygotów od 419 (lub końca 418).

Był nieślubnym synem króla Alaryka (zm. 410). Wstąpił na tron po śmierci Walii; rezydował głównie w Tolozie (obecnie Tuluza), rozszerzając państwo wizygockie na część dzisiejszej Hiszpanii. Uczestniczył w wyprawach wojskowych cesarstwa zachodniorzymskiego, m.in. w bitwie na Polach Katalaunijskich (obecnie Francja) w czerwcu 451, gdzie wojska Rzymian i Wizygotów zmierzyły się z Hunami pod wodzą Attyli. W bitwie tej Teodoryk poległ. Jego następcą został syn Toryzmund; na tronie wizygockim zasiadali później jeszcze dwaj synowie Teodoryka - Teodoryk II i Euryk.

W bitwie na Polach Katalaunijskich Teodoryk odegrał znaczącą rolę, przyczyniając się do sukcesu sprzymierzonych sił rzymskich i wizygockich. Według jednej z teorii zginął na rozkaz wodza Rzymian Aecjusza; Aecjusz miał wydać rozkaz zabicia Teodoryka w czasie bitwy, nie chcąc wypełnić postawionego przez króla Wizygotów warunku - Aecjusz podobno przed laty wziął w niewolę ciężarną żonę Teodoryka, poślubił ją i wychowywał urodzoną wkrótce jej córkę jak własną, a Teodoryk uzależniał udział w wojnie z Hunami od zwrotu córki.