Teodor Alfred Serwatowski

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dodania linków wewnętrznych. Jeśli możesz, dodaj je teraz. Linki do innych haseł: hasło, hasłowy, hasłami zapisujemy jako [[hasło]], ''[[hasło]]wy'', '''[[hasło|hasłami]]'''.

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Należy w nim poprawić: styl,format. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Teodor Alfred Serwatowski, herbu Jastrzębiec (ur. w 1837 w Odessie, zm. 8 października 1918 we Lwowie), polski ziemianin.

Syn Wojciech Adalberta i Sabiny z Pogłodowskich h. Janina z Przytyka. Poseł. Poślubił Henrykę Stefanię ze Skarbek-Kruszewskich h. Habdank, córkę Henryka i Elżbiety z Osmólskich h. Bończa, w Chorobrowie w 1872. Dzieci sześcioro.

Właściciel majątków Bucniów i Nastasów (pow. tarnopolski; Jezierzan (pow. buczacki); Berehów Górnych, Nasicznego i Caryńskiego (pow. leski) oraz Rajtarowic (pow. samborski); inżynier, rolnik. Od 29 września 1886 do 24 października 1888 poseł z okręgu Tarnopolskiego (Zbaraża, Skałata i Trembowli) do Parlamentu Austro-Węgierskiego.

Ukończył szkołę średnią oo. Jezuitów w Tarnopolu, a potem z odznaczeniem Akademię Inżynierii Wojskowej w Klösterbrücku w Dolnej Austrii; Widok Akademii Inżynierii Wojskowej w połowie XX wieku co dwa lata jeździł na spotkania koleżeńskie w Austrii. Po odbyciu kampanii austriacko-włoskiej w 1859 jako adiutant generała Leonardi przeszedł do rezerwy i zajął się gospodarstwem w Bucniowie, które przejął od ojca. Rozwinął hodowlę koni półkrwi angielskiej, szlachetnych koni pełnej krwi arabskiej oraz owiec rasy Lincoln. Jako hodowca wystawiał konie na dużych wystawach rolniczych w Przemyślu (1885), Krakowie (1887) i Lwowie (1894) oraz innych mniejszych do 1914. Zbudował dwa młyny przemysłowe o napędzie turbino-wodnym i gorzelnię parową oraz pstrągarnię.

Uruchomił kamieniołomy w Bucniowie i współfinansował budowę mostu kolejowego nad Seretem. Dokupił majątki Jezierzany i Nastasów a w 1903 od Antoniego Pogłodowskiego majątki leśne Berehy Górne, Caryńskie i Nasiczne. Łącznie 1586,3 ha, w tym 1260 ha lasów Ogółem przed I wojną światową posiadał około 7.060 ha, w tym 3.070 ha ziemi ornej i 4.560 ha lasu. Wiele świadczył na cele społeczne. Ufundował kościół w Bucniowie projektowany przez Juliana Zacharjewicza, ukończony w 1880. Tablice pamiątkowe fundatorów kościoła w grobowcu rodzinnym w Kościele w Bucniowie z płaskorzeźbą kamienną, dzieło lwowsko-wiedeńskiego rzeźbiarza Stanisława Romana Lewandowskiego (1859 – 1940) z roku 1920.

Postawił cerkiew grecko-katolicką w Nastasowie. Było to przejawem szczególnej troski T.S. o zachowanie pokojowego współżycia ludności polskiej i ukraińskiej na Podolu. W uznaniu zasług Teodora Serwatowskiego dla kościoła papież Leon XIII nadał T.S. Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu św. Grzegorza. W latach 1879 - 1886 T.S. był posłem do Rady Państwa w Wiedniu. W 1903 odziedziczył po bracie Macieju Zenonie Serwatowskim (1833 - 1903) dobra Rajtarowice. Mówił biegle po francusku, niemiecku, rosyjsku i włosku. Sportretowany przez Damazego Kotowskiego w postawie siedzącej, w stroju polskim przy orderach Komandorii św. Grzegorza z wielką Gwiazdą.