Teoria homotopii
Z Wikipedii
Teoria homotopii - dział topologii algebraicznej powiązany z teorią homologii. Teoria homotopii zajmuje się badaniem "kształtu" przestrzeni topologicznych, porównując je z dobrze znanymi przestrzeniami typu (wielowymiarowe) kule, torusy. Podstawowym narzędziem tej teorii jest pojęcie homotopia i homotopijnej równoważności odwzorowań ciągłych. Teoria homotopii jest silnym narzędziem współczesnej geometrii różniczkowej. Początków teorii homotopii można doszukiwać się w pracach Henri Poincarégo. Spory wkład w rozwój tej teorii wniósł polski matematyk, Karol Borsuk.
[edytuj] Zobacz też
- grupa homologii,
- grupa homotopii
- grupa kohomologii,
- homologia,
- teoria węzłów.
[edytuj] Literatura
- Aubry, M. Homotopy Theory and Models. Boston, MA: Birkhäuser, 1995.