Theo Angelopoulos
Z Wikipedii
Theo Angelopoulos, właściwie Theodoros Angelopoulos, gr. Θεόδωρος Αγγελόπουλος, (ur. 17 kwietnia 1935 roku w Atenach) - grecki reżyser, aktor, scenarzysta i producent filmowy.
Po ukończeniu studiów prawniczych kształcił się we francuskiej szkole filmowej "L'IDHEC". Po powrocie do Grecji podjął pracę krytyka filmowego w dzienniku Allagi (Zmiana). Po jego zamknięciu w czasach dyktatury czarnych pułkowników, w 1965 rozpoczął pracę nad pierwszym swoim filmem o grupie muzycznej Forminx (Forminx Story), ale nigdy tego filmu nie ukończył. Kolejny film tym razem krótkometrażowy - Audycja (Εκπομπή) ukończył w 1968. Dwa lata później powstał jego pierwszy film fabularny Rekonstrukcja (Αναπαράσταση) Trzy kolejne jego filmy tworzyły trylogię odwołujących się do kluczowych wydarzeń w najnowszej historii Grecji. Dni 1936 roku (Μερες του '36) nawiązywały do początków dyktatury Joannisa Metaksasa. Film z roku 1975 Gracze w podróży (O Θίασος), nagrodzony na Festiwalu w Cannes opowiadał o podróży przez Grecję trupy aktorskiej, w latach 1939-1952. Trzeci film z trylogii Angelopoulosa - Myśliwi (Oi Κυνηγοί, 1977) rozpoczyna się od sceny odnalezienia przez myśliwych ciała partyzanta. Historia ta staje się pretekstem do retrospekcji i przedstawienia historii politycznej Grecji w latach 1949-1977.
Kolejna faza twórczości twórczości, którą rozpoczyna zrealizowany w 1980 r. Megalexandros (Μεγαλέξανδρος) koncentruje się na doświadczeniach uchodźców, jednego z kluczowych tematów XX-wiecznej historii Grecji. W Podróży na Kitherę (Ταξίδι στα Κύθηρα) z 1984 r. nawiązuje do problemu greckiej migracji do ZSRR. Problem recepcji uchodźców w Grecji podjął zarówno w filmie Spojrzenie Odyseusza (To Βλέμμα του Οδυσσέα), jak również w najsłynniejszym filmie Angelopoulosa - Wieczność i jeden dzień (Μια αιωνιότητα και μια μέρα). Doświadczenie przemijania, ujęte w formie ostatniej podróży starego, umierającego człowieka rozpoczyna film Pszczelarz (Μελισσοκόμος, 1986), a kontynuuje film Wieczność i jeden dzień.
Th. Angelopoulos należy obecnie do najbardziej znanych na świecie obok Costy Gavrasa i Michaela Cacojannisa greckich reżyserów filmowych.
[edytuj] Nagrody
- AUDYCJA (1968)
- Nagroda Krytyków Greckich, Festiwal Filmowy w Salonikach
- REKONSTRUKCJA (1970)
- nagroda dla najlepszego reżysera, Festiwal Filmowy w Salonikach
- najlepszy film, Festiwal Filmowy w Salonikach
- Nagroda Krytyków, Festiwal Filmowy w Salonikach
- Nagroda Georges Sadoula za najlepszy film roku wyświetlany w kinach francuskich
- nagroda dla najlepszego filmu zagranicznego, Festiwal Filmowy w Hyeres
- DNI 1936 ROKU (1970)
- nagroda za reżyserię, Festiwal Filmowy w Salonikach
- najlepszy film, Festiwal Filmowy w Salonikach
- nagroda krytyków FIPRESCI na Festiwalu Filmowym w Berlinie
- GRACZE W PODRÓŻY(1974)
- nagroda krytyków FIPRESCI na Festiwalu Filmowym w Cannes
- nagroda dla najlepszego reżysera, Festiwal Filmowy w Salonikach
- najlepszy film, Festiwal Filmowy w Salonikach
- nagroda za najlepszy scenariusz, Festiwal Filmowy w Salonikach
- Nagroda Krytyków Greckich, Festiwal Filmowy w Salonikach
- Nagroda Interfilm, Festiwal Filmowy w Berlinie
- Nagroda Brytyjskiego Instytutu Filmowego za najlepszy film roku
- Nagroda Złotego Wieku, Bruksela
- MYŚLIWI (1977)
- Nagroda Złoty Hugo za najlepszy film, Festiwal Filmowy w Chicago
- MEGALEXANDROS (1980)
- Złoty Lew, Festiwal Filmowy w Wenecji
- nagroda krytyków FIPRESCI, Festiwal Filmowy w Wenecji
- PODRÓŻ NA KYTHERĘ (1983)
- za najlepszy scenariusz, Festiwal Filmowy w Cannes
- nagroda krytyków FIPRESCI, Festiwal Filmowy w Cannes
- za najlepszy film, Festiwal Filmowy w Cannes
- KRAJOBRAZ WE MGLE (1988)
- Srebrny Lew za reżyserię, Festiwal Filmowy w Wenecji
- Nagroda Felix za najlepszy europejski film roku
- Złoty Hugo za reżyserię, Festiwal Filmowy w Chicago
- SPOJRZENIE ULISSESA (1995)
- Międzynarodowa Nagroda Krytyków, Festiwal Filmowy w Cannes
- Nagroda Felix za najlepszy europejski film roku
- WIECZNOŚĆ I JEDEN DZIEŃ (1998)
- Złota Palma, Festiwal Filmowy w Cannes
