Tilman Riemenschneider

Z Wikipedii

Muzykujące anioły

Święta Barbara

Rzeźba pt. Płaczące Niewiasty

Trójca Święta

Ołtarz NMP w Creglingen

Ostatnia Wieczerza - fragment Ołtarza Najświętszej Krwi - Rothenburg ab der Tauber - Kościół Św. Jakuba

Tilman Riemenschneider (ur. 1459-1462, zm. 7 lipca 1531) - niemiecki rzeźbiarz doby późnego gotyku. Twórca licznych dzieł rzeźbiarskich; tworzył dzieła z kamienia i przede wszystkim z drewna lipowego.

[edytuj] Biografia

[edytuj] Dzieciństwo

Tilman Riemenschneider przyszedł na świat pomiędzy 1459 a 1462 rokiem. Pochodził z Heiligenstadt - niewielkiego miasteczka w Turyngii. Nie miał łatwego dzieciństwa, kiedy miał 5 lat, jego ojciec utracił majątki, co więcej, był uwikłany w polityczny konflikt - tzw. Mainzer Stiftsfehde. Rodzina się przeniosła do Osterode, gdzie wkrótce ojciec otrzymał urząd mincmistrza. Tam, mały Tilman zaczął się interesować sztuką i wkrótce odkrył swój talent artystyczny.

[edytuj] Od czeladnika do mistrza

Około 1473 rozwijał swoje zdolności snycerskie prawdopodobnie w u i Ulm. Poznał także grafika Martina Schongauera. W 1483 r. przeniósł się do Würzburga, gdzie 7 grudnia 1483 wstąpił do Cechu św. Łukasza, gdzie działali rzeźbiarze, malarze, oraz witrażyści. Poznał tam Annę Schmidt, wdowę (przedtem urodziła trzech synów) po mistrzu złotniku, z którą się ożenił 28 II 1485. W tym czasie awansował ze czeladnika na mistrza cechu rzeźbiarzy. Niestety po 10 latach małżeństwa zmarła Anna, zostawiając go z córką.

[edytuj] Od mistrza do burmistrza

Po trzech latach ponownie się ożenił, małżeństwo to przyniosło nowe korzyści - żona artysty zajęła się własnym dużym gospodarstwem, zaś Tilman skupił się wyłącznie na twórczości, rada miasta Würzburga zleciła mu wykonanie kilku rzeźb, pierwszym poważniejszym zleceniem było wykonanie ołtarza dla kościoła Św. Marii Magdaleny w Münnerstadt(1490)znamy m.in rzeźby postaci świętej oraz aniołów. W roku następnym rada Würzburga zleciała mu wykonanie do kaplicy NMP dwóch naturalnej wielkości rzeźb przedstawiających Adama i Ewę. Sam rzeźbiarz wkrótce staje się cenionym urzędnikiem: otrzymuje spore majątki ziemskie, oraz winnicę, by następnie być rajcą miejskim (1504), zaś w latach 1520-1524 piastował urząd burmistrza . W tym czasie, jako artysta zrealizował ok. 40 zleceń.

[edytuj] Wojna chłopska i ostatnie lata

Kres owej prosperity położyła Wojna chłopska. Riemenschneider jak i rada miejska przystępują do obozu chłopskiego, który był zwaśniony z Konradem von Thüngen - ówczesnym arcybiskupem Würzburga. 4 VI 1525 wojska powstańcze zostały stłumione, po kapitulacji miasta, rajcy wraz z rzeźbiarzem zostali uwięzieni w twierdzy Marienberg. Był tam prześladowany i torturowany - wg legendy biskup wiedząc o zdolnościach burmistrza-artysty rozkazał połamać mu ręce. Utracił wszystkie swoje majątki. Został uwolniony po dwóch miesiącach, wg źródeł wiemy o następnych jego rzeźbach, ale nie udało mu się odzyskać renomy jaką miał przed wojną chłopską. Po raz czwarty się ożenił. Tilman umiera w Würzburgu, w roku 1531. Warsztat artysty przejmuje jego syn z drugiego małżeństwa - Jörg.

[edytuj] Charakterystyka rzeźb

Warsztat Riemenschneidera jest nazywany często fabryką rzeźb. Artysta seryjnie wykonywał pojedyncze rzeźby, płaskorzeźby służące, do prywatnej dewocji, albo dzieła monumentalne, pojedyncze figury albo ołtarze, nieraz o bardzo złożonej strukturze. Od strony stylistycznej, był wierny tradycji gotyckiej, ale patrząc się na pozbawione zupełnie idealizacji postaci, co więcej, zupełnie rezygnując z polichromowania, rzeźby otrzymały bardzo surową fakturę, co pogłębiało naturalizm, w niektórych figurach będący na pograniczu z turpizmem. Dzięki znajomości niemieckiej sztuki renesansowej, oraz na bazie doświadczeń z gotycką snycerką osiągnął specyficzny styl - często uwydatniał emocje, ekspresję, oraz ekstremalną brzydotę bólu, a z drugiej strony potrafił zachować rzeczywiste, naturalne piękno.

[edytuj] Wybrane dzieła

Rzeźba ołtarzowa:
- Ołtarz Rozesłania Apostołów w kościele Wszystkich Świętych w Kleinschwarzenlohe k. Norymbergi - 1491
- Ołtarz Św. Marii Magdaleny w kościele farnym w Münnerstadt - 1490/92
- Ołtarz NMP z Creglingen, 1505/08
- Trzy Ołtarze: Apostołów, Ojców Kościoła, oraz Zwiastowania w kościele św. Leonarda w miejscowości Bibra (koło Meiningen)) - ok. 1500
- Ołtarz Świętej Krwi w kościele Św. Jakuba w Rothenburg ob der Tauber - 1501-1505
- Ołtarz Apostołów z kościoła Św.Kiliana w Windsheim (ob. Kurpfälzisches Museum, w Heidelbergu)
- Ołtarz Ukrzyżowania, z kościoła w Detwang, (obecnie w. Kurpfälzisches Museum, w Heidelbergu) - 1510/13

Rzeźba sepulkralna:
- Nagrobek cesarza Henryka II i jego żony Kunegundy Luksemburskiej, w katedrze w Bambergu - 1499/1514
- Nagrobek biskupa Rudolfa von Scherenberg, w katedrze w Würzburgu 1496/99
- Nagrobek biskupa Wawrzyńca z Bibry w katedrze w Würzburgu - 1520/22
- Rzeźba Św. Anny - 1505/1510 (ob.w Skulpturensammlung und Museum für Byzantinische Kunst w Berlinie)

Rzeźba monumentalna:
- Adam i Ewa z kaplicy Mariackiej w Wurzburgu - 1491/94 - obecnie w tamtejszym Mainfränkisches Museum.
- Opłakująca Maria z Acholshausen, (Würzburg, Mainfränkisches Museum) ok. 1505
- Madonna Różańcowa, w kościele w Weingarten k. Volkach - ok.1521/24
- Przedstawienie figuralne Złożenia do Grobu,w kościele cysterskim p.w. Św. Afry w Maidbronn koło Würzburga
- Scena Złożenia do Grobu w kościele ŚŚ Piotra i Pawła w Großostheim - ok. 1515,
- Krucyfiks w Kościele parafialnym Św. Mikołaja w Eisingen (Bawaria)) - ok. 1505

Przedstawienia dewocyjne:
- Płaczące niewiasty ob. w Landesmuseum Württemberg, w Stuttgartcie - 1508
- Św. Jerzy pokonujący smoka ob. w Bode-Museum w Berlinie
- Św. Barbara ob. w Bayerisches Nationalmuseum w Monachium