Tomasz Leżański

Z Wikipedii

Tomasz Antoni Leżański (ur. 14 maja 1947 r. w Warszawie) - polski łucznik, olimpijczyk z Monachium. Syn Antoniego i Krystyny (z d. Ostrowska).

W latach 1961-1971 należał do klubu sportowego Łączność Warszawa. Następnie do Marymont Warszawa (1971-1983), Drukarz Warszawa (1983-1984), a od 1984 r. do klubu KSN Start Warszawa. Trenerami jego byli: Mieczysław Nowakowski, Michał Januszewski i Adam Pazdyka.

w 1966 r. ukończył Technikum Chemiczne nr 3 w Warszawie. W 1974 r. został absolwentem Politechniki Warszawskiej Wydziału Mechanicznego Energetyki i Lotnictwa (maszyny i urządzenia energetyczne). Następnie rozpoczął pracę na tym samym wydziale w Instytucie Techniki Cieplnej. W 1996 r. został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi. Został również uhonorowany tytułem Mistrz Sportu. Jest żonaty i mieszka w Warszawie. Od 1983 r. uczestniczy w zawodach jako niepełnosprawny^[1]. Po przejściu choroby Heinego-Medina ma niedowład lewej nogi.

[edytuj] Osiągnięcia sportowe

• 1970 - złoty medal Mistrzostw Polski (wielobój indywidualny);
• 1970 - 8. miejsce Mistrzostw Europy, Hradec Kralove (wielobój indywidualny);
• 1972 - 46. miejsce podczas Igrzysk Olimpijskich w Monachium (4-bój indywidualny);
• 1990 - złoty medal Mistrzostw Polski Niepełnosprawnych;
• 1991 - złoty medal Mistrzostw Polski Niepełnosprawnych;
• 1995 - złoty medal Mistrzostwa Europy Niepełnosprawnych, Francja (drużynowo);
• 1996 - srebrny medal Igrzysk Paraolimpijskich w Atlancie (drużynowo - razem z Ryszardem Olejnikiem i Stanisławem Jońskim);
• 1997 - 2. miejsce Mistrzostw Europy Niepełnosprawnych, Spello, Włochy (drużynowo);
• 1998 - 3. miejsce Mistrzostw Świata Niepełnosprawnych, Stoke Mandeville, Anglia (indywidualnie i drużynowo);
• 2001 - 2. miejsce Mistrzostw Świata Niepełnosprawnych, Nymburk, Czechy, (drużynowo);
• 2001 - złoty medal Mistrzostw Polski Niepełnosprawnych;
• 2002 - 2. miejsce Mistrzostw Europy Niepełnosprawnych, Spała (indywidualnie);
• 2002 - 3. miejsce Mistrzostw Europy Niepełnosprawnych, Spała (drużynowo);
• 2002 - złoty medal Mistrzostw Polski Niepełnosprawnych;
• 2003 - złoty medal Mistrzostw Polski Niepełnosprawnych;
• 2003 - 3. miejsce Mistrzostw Świata Niepełnosprawnych, Madryt (drużynowo);
• 2004 - srebrny medal Igrzysk Paraolimpijskich w Atenach (indywidualnie);
• 2005 - srebrny medal Mistrzostw Świata Niepełnosprawnych (drużynowo - razem z Ryszardem Olejnikiem, Stanisławem Jońskim i P. Sawickim)^[2];
• 2005 - brązowy medal Mistrzostw Świata Niepełnosprawnych (indywidualnie)^[3].

Przypisy

[edytuj] Bibliografia

• Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński; Leksykon Olimpijczyków Polskich 1924-2006, Fundacja Dobrej Książki, Warszawa 2007, ISBN 9788386320103