Trzebowianie

Z Wikipedii

Trzebowianie to plemię zachodniosłowiańskie z grupy lechickiej zamieszkujące na Dolnym Śląsku na zachód i północ od siedzib Ślężan. Nazwa plemienia dała początek nazwie miasta Trzebnica. Środkiem ziemi Trzebowian płynęły Nysa Szalona i Kaczawa.

Trzebowianie zajmowali ziemie ograniczone na północy bagnami Szprotawy i wzgórzami trzebnickimi. Na zachodzie granica biegła linią wzgórz na wschód od Bobru, za którą mieszkali Bobrzanie. Od Ślężan, Trzebowian oddzielały wody środkowego biegu Bystrzycy i jej dopływów, dalej wschodnia granica ziemi plemiennej szła od środkowego biegu tej rzeki na południe w stronę wschodnich zboczy Gór Sowich. Wydaje się że do Trzebowian należały także ziemie kotliny jeleniogórskiej aż po okolice Lwówka.

Miasta Jawor i Legnica zbudowane w środku Trzebowi (ziemi plemiennej) to najważniejsze grody Trzebowian.

Istnieje także mało popularna konkurencyjna hipoteza, że siedziby wymienianych w dokumentach z IX-X wieku Trzebian mieściły się nie na północ od Ślężan (dzisiejsze okolice Trzebnicy), ale na południe za łańcuchem Sudetów w okolicach leżących na terenie Czech miast: Česká Třebová i Moravská Třebová.

Wydaje sie że czeskie plemię żyło oddzielnie i nie miało związków z Trzebowianami znad Nysy Szalonej i Kaczawy, lub też, że część Trzebowian została jako jeńcy przesiedlona do Czech podczas najazdu na Polskę księcia czeskiego Brzetysława w 1039 r.

To jest tylko zalążek artykułu związanego ze Słowianami. Jeśli możesz, rozbuduj go.

Zobacz też: Plemiona polskie.