Tyran północny

Z Wikipedii

Tyran północny
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Nadrząd	neognatyczne
Rząd	wróblowe
Rodzina	tyrankowate
Gatunek	tyran północny
Nazwa systematyczna
Tyrannus tyrannus
(Linnaeus, 1758)
Status ochronny
Kategoria zagrożenia (CzKGZ) EX EW CR EN VU NT LC Kategoria: niższego ryzyka
Zasięg występowania
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Tyran północny (tyran piripiri) (Tyrannus tyrannus) - mały ptak z rodziny tyrankowatych, zamieszkujący Ameryką Północną i Południową. Wędrowny, pospolity na obszarze swojego występowania. Gniazduje od południowej Kanady po Meksyk, odlatuje w stadach na zimowiska do Ameryki Środkowej i północnych części Ameryki Południowej.

Spis treści 1 Charakterystyka 2 Środowisko 3 Pożywienie 4 Lęgi 5 Status i ochrona

[edytuj] Charakterystyka

Rozmiary 

długość ciała ok. 20-23 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 33-38 cm

Waga

ok. 33-55 g

Wygląd zewnętrzny 

Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Wierzch ciała ciemnoszary, głowa czarna. Na czubku głowy czerwona plamka, bardzo rzadko widoczna; samce częściej niż samice stroszą te piórka. Długie, ciemne skrzydła, z białymi krawędziami lotek. Spód ciała biały, na piersi niewyraźny szary nalot. Ogon czarny z białym końcem. Młode mają ciemniejszy, brązowawy spód ciała.

Głos 

Przenikliwy, niemelodyjny świergot. Odstraszając intruzów ze swojego terytorium lęgowego, wydaje hałaśliwe, wybuchające okrzyki.

Zachowanie

Często przesiaduje na eksponowanych stanowiskach - drutach, płotach, tyczkach, czubkach drzew i krzewów. Poza sezonem lęgowym tworzy luźne, niewielkie stada. Bardzo agresywnie broni swojego terytorium lęgowego, atakuje i przepędza nawet dużo większe od siebie ptaki, jak wrony czy sokoły. Niekiedy nawet ląduje na grzbiecie intruza, aby skuteczniej go przepłoszyć.

[edytuj] Środowisko

Tereny otwarte, sady, zadrzewienia śródpolne i skraje większych zadrzewień. Często nad strumieniami. Potrzebuje otwartych przestrzeni, aby żerować, oraz drzew i krzewów dla założenia gniazda.

[edytuj] Pożywienie

Odżywia się głównie owadami łapanymi w locie. Podczas żerowania przesiaduje na drutach lub tyczkach, zrywa się by złapać przelatującego owada i powraca na to samo miejsce. Na zimowiskach zjada również jagody i inne małe owoce, a zrywając je z krzewów zawisa w powietrzu.

[edytuj] Lęgi

Wyprowadza jeden lęg w roku, od początku czerwca do lipca.

Gniazdo 

Zwarta, mocna konstrukcja w kształcie koszyczka, uwita z gałązek i źdźbeł traw, wysłana sierścią i miękkimi częściami roślin. Umieszczone często w pobliżu wody, na konarze drzewa lub na krzewie, a czasem na wierzchołku pniaka lub palika.

Jaja

Samica składa 3-4 białe, nakrapiane jaja. Jeżeli podrzuci mu jaja pasożyt lęgowy - starzyk brunatnogłowy, zostają one wyrzucone z gniazda.

Wysiadywanie 

16-20 dni.

Pisklęta

Są karmione przez rodziców do ok. 7 tygodni od wyklucia, co jest stosunkowo długim terminem.

[edytuj] Status i ochrona

Gatunek pospolity, niezagrożony wymarciem.