Upasani Maharadż

Z Wikipedii

Upasani Maharadż (ur. 15 maja 1870, zm. 24 grudnia 1941) - indyjski guru, uważany przez swoich zwolenników za satguru. Mieszkał w miejscowości Sakori, w stanie Maharashtra. Był najsłynniejszym uczniem Sai Baba z Shirdi. Był mistrzem duchowym sławnego świętego indyjskiego - Meher Baba.

Spis treści 1 Biografia 2 Nauki 3 Meher Baba 4 Mahatma Gandhi 5 Małżeństwo wedyjskie 6 Przypisy 7 Bibliografia

[edytuj] Biografia

Upasani Maharadż urodził się w hinduistycznej rodzinie bramińskiej we wsi Satana, w Indiach, w dystrykcie Nashik. Jego ojcem był Govind Shastri, a jego matką Rukhmini Shastri.

Po ukończeniu kariery jako lekarz ayurvedyjski i po trzech małżeństwach zaczął słyszeć dziwny, przeszkadzający głos. Ten głos, oraz inne trudności, sprawiały, że wyruszał w duchowe poszukiwania i spotkał swego guru - Sai Babę z Shirdi.

[edytuj] Nauki

do uzupełnienia - Upasni Maharadż nauczał, że istnieją trzy zasady moralne, sprawiające, że życie staje się życiem w pełnym tego słowa znaczeniu:^[1]

• Nie sprawiaj innym kłopotów.

• Pomagaj innym, nawet jeżeli robisz to za cenę cierpienia.

[edytuj] Meher Baba

Upasani Maharadż był drugim głównym nauczycielem Meher Baby. Gdy Shirdi Sai Baba przyprowadził dojrzewającego do duchowej misji Meher Babę, pierwsze co zrobił Upasani, to podniósł kamień i rzucił raniąc go w czoło. Zapoczątkowało to kolejny etap rozwoju Meher Baby. ( Poprzedni epat rozpoczęła Hazrat Babadżan pocałunkiem w czoło ). Przebywał z nim w latach 1914 - 1921 w Sakori.

[edytuj] Mahatma Gandhi

Upasani znany jest ze swoich wypowiedzi dotyczących seksu. Gandiego zaszokował, gdy obnażywszy się przed nim rzekł : "Możesz być wielkim człowiekiem, ale jakie to ma dla mnie znaczenie?" ^[2]

[edytuj] Małżeństwo wedyjskie

W "zastępstwie" boga Brahmy poslubił równocześnie 25 dziewic zgodnie z wedyjską ceremonią brahma-vivaha. Podczas tej szokującej dla Indusów celebracji, trzymał w dłoni posążek Kryszny. ^[3]

Przypisy

[edytuj] Bibliografia

• Anne Bancroft: Współcześni mistycy i mędrcy. Warszawa: JACEK SANTORSKI & CO, 2002. ISBN 83-88875-41-8.