Vacuum Fluorescent Display
Z Wikipedii
Vacuum Fluorescent Display - próżniowy wyświetlacz fluorescencyjny.
[edytuj] Zasada działania
Katody (zazwyczaj tlenkowe), tworzone przez poziome druty wolframowe, i zasilane prądem o napięciu kilku woltów i umieszczone z przodu wyświetlacza (widoczne w ciemności jako ciemnoczerwone linie), emitują elektrony. Elektrony te przelatują przez siatkę sterującą w danej chwili zasilaną dodatnim względem katody napięciem, uderzając w umieszczone pod nią anody, ale tylko te, które są również zasilane dodatnim napięciem.
(Pozostałe siatki i katody ze względu na brak odpowiednio wysokiego dodatniego potencjału elektrostatycznego nie przyciągają elektronów.)
W wyniku bombardowania elektronami świeci luminofor (najczęściej o kolorze niebieskozielonym), tworzący napisy lub znaki na powierzchni anody.
W niektórych rozwiązaniach (ang. front luminous VFD) siatki i katody znajdują się pod warstwą widoczną z zewnątrz.
Typowy wyświetlacz jest multipleksowany: siatki sterujące są włączane kolejno, a w tym samym czasie podawane jest napięcie na odpowiednie anody. Dzięki multipleksowaniu anody znajdujące się pod różnymi siatkami (przykładowo: poszczególne segmenty pola 7seg) mogą być połączone ze sobą i wyprowadzone na zewnątrz pojedynczym przewodem - co zmniejsza wymaganą ilość wyprowadzeń lampy.
[edytuj] Zastosowanie
Wyświetlacze VFD są stosowane w magnetowidach, odtwarzaczach DVD, różnym stacjonarnym i samochodowym sprzęcie audio, urządzeniach RTV, kasach fiskalnych, sprzęcie AGD. Dawniej były montowane w kalkulatorach stołowych i w przenośnych grach elektronicznych.
[edytuj] Wady i zalety
Główne zalety wyświetlaczy fluorescencyjnych to:
- wysoki kontrast i ostrość wyświetlanych znaków, co przyczynia się do wysokiej czytelności
- łatwość uzyskania różnych kolorów świecenia w tym samym wyświetlaczu (różne składy chemiczne luminoforów)
- barwa światła wytwarzanego przez luminofor jest uznawana za przyjemniejsza dla oka niż barwy wyświetlaczy LED czy LCD
- duża dowolność w wyborze kształtów wyświetlanych znaków
- wyświetlacz (w przeciwieństwie do LCD) sam wytwarza światło, przez co nie wymaga podświetlenia aby był widoczny w ciemności
Wady:
- stosunkowo duże zużycie energii, w szczególności w porównaniu z technologią LCD
- wrażliwość na uszkodzenia mechaniczne
- napięcie zasilania anod i siatek rzędu +30 do +60V uniemożliwia sterowanie wyświetlaczami przez standardowe układy cyfrowe
- ograniczony rozmiar wyświetlacza ze względu na obecność próżni wewnątrz bańki
