Władysław Ciastoń
Z Wikipedii
Władysław Ciastoń (ur. 16 grudnia 1924 w Krakowie) – generał dywizji MO, wiceminister spraw wewnętrznych PRL, szef Służby Bezpieczeństwa 1981-1986, dyrektor V Departamentu MSW w latach 1979-1981, podsekretarz stanu w MSW, w okresie 25 listopada 1981 do 19 grudnia 1986 zastępca kierownika Sztabu MSW, wicedyrektor Departamentu III MSW w latach 1971-1979, wicedyrektor Departamentu IV Komitetu do spraw Bezpieczeństwa Publicznego od marca do listopada 1956, kierownik Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego we Wrocławiu (pełniący obowiązki) i w Bolesławcu w latach 1947-1949.
W 1984 był podejrzany o sprawstwo kierownicze zabójstwa ks. Jerzego Popiełuszki. Aresztowany 8 grudnia 1984 pod zarzutem podżegania do zabójstwa. Jednak w wyniku interwencji najwyższych organów partyjno-państwowych PRL jego sprawę wyłączono z procesu toruńskiego a on sam został uniewinniony. Po zwolnieniu z resortu był chargé d'affaires i ambasadorem PRL w Tiranie. Od 8 października 1990 tymczasowo aresztowany wraz z gen. Zenonem Płatkiem w sprawie morderstwa ks. Popiełuszki. W 1994 został uniewinniony z powodu braku dowodów z zarzutów pomocy w planowanym w 1983 przez SB napadzie na mieszkanie ks. Andrzeja Bardeckiego i z zarzutu zorganizowania tzw. „prowokacji na Chłodnej”, gdy SB podrzuciła do mieszkania ks. Popiełuszki materiały wybuchowe i nielegalne wydawnictwa.
