Władysław I Oświęcimski

Z Wikipedii

Władysław I Oświęcimski (urodzony ok. 1275-1280^[1] - zmarł pomiędzy 1321 a 1324), od 1290 koregent w księstwie cieszyńsko-oświęcimskim, od 1314/5 w wyniku podziału książę oświęcimski.

Władysław I był najstarszym synem księcia cieszyńskiego Mieszka i jego bliżej nieznanej żony. Nie wiadomo kiedy dokładnie się urodził - pełnoletność w każdym razie osiągnął jeszcze za życia ojca, gdyż w 1290 został dopuszczony do formalnych współrządów.

Z nieznanych przyczyn Władysław po śmierci ojca w 1314 lub 1315, nie otrzymał stołecznego Cieszyna, tylko mający o wiele mniejsze znaczenie polityczne Oświęcim, co stało się przyczyną konfliktu politycznego z bratem Kazimierzem. Przyczyniło się to następnie do zaangażowania się Władysława po stronie swojego imiennika, księcia krakowskiego, a od 1320 króla polskiego Władysława Łokietka (w dokumencie z 1315 jest nazwany sprzymierzeńcem księcia krakowskiego).

Władysław jeszcze za życia ojca ożenił się z Eufrozyną, córką księcia mazowieckiego Bolesława II, z którą to dochował się syna Jana, oraz dwóch córek: Annę, wydaną za mąż za wojewodę siedmiogrodzkiego Tomasza Szecheniego, oraz nieznaną z imienia dominikankę w Raciborzu.

Jedyny syn księcia, co jest faktem niezwykle zaskakującym został przeznaczony do stanu duchownego, bowiem już 15 grudnia 1321 otrzymał scholasterię krakowską.

Nie znamy także daty śmierci Władysława, wiadomo tylko, że musiało to nastąpić pomiędzy 1321 a 1324. Książę został pochowany w kościele dominikańskim w Oświęcimiu.

Przypisy

[edytuj] Bibliografia

• Golec J., Bojda S., Słownik biograficzny ziemi cieszyńskiej, t. 3, Cieszyn 1998, s. 262.